Зәбур 142:1—7
Давудун мәзмуру. Мағарада оларкән сөјләдији дуа. Маскил*.
142 Јеһованы чағырырам, Ондан имдад диләјирәм,Јеһованы чағырырам, Ондан лүтф диләјирәм.
2 Һүзурунда дәрдими ачыб төкүрәм,Һүзурунда дәрд-сәримдән данышырам
3 Руһдан дүшәндә.
Бу заман јолума ҝөз гојурсан.
Јолумун үстүндәМәнә тәлә гурурлар.
4 Сағыма* бах, ҝөрәҹәксән ки,Һеч кимә лазым дејиләм.
Гачмаға јерим јохдур,Кимсә мәни итириб-ахтармыр.
5 Еј Јеһова, Сәни көмәјә чағырырам,
«Пәнаһым Сәнсән,Ишыглы дүнјада* нәсибим Сәнсән», — дејирәм.
6 Фәрјадыма нәзәр сал,Мәндә тагәт галмајыб,
Тәгибчиләрдән мәни гору,Онлар мәндән ҝүҹлүдүр.
7 Ҹанымы бу зиндандан чыхар,Гој адыны уҹалдым.
Гој әтрафыма салеһләр топлашсын,Сән мәнимлә хош рәфтар едирсән.
