DAI na ako naglangkaw puon kan nuwebe anyos ako sa Côte d’Ivoire. Sa ngunyan, sa edad na 43, sarong metro sana an langkaw ko. Kan magin malinaw an kondisyon ko, dinagka ako kan mga magurang ko na magin sibot sa trabaho para dai ko pirming naiisip an itsura ko. Kaya nagtinda ako nin prutas sa atubangan kan harong mi. Sinisigurado kong pirming areglado an mga tinda ko kaya dakul an nagbabakal.

Siyempre, dai man nabago kan pagigin sibot ko an gabos na bagay. Hababa pa man giraray ako, saka nasasakitan dawa sa simpleng mga bagay sa buhay, arog kan haralangkaw na counter sa mga tindahan. Garo baga gabos na bagay ginibo para sa mga tawo na haros doble sa langkaw ko. Nahirak ako sa sadiri ko, pero nabago iyan kan 14 anyos na ako.

Sarong aldaw, duwang babaying Saksi ni Jehova an nagbakal nin prutas. Inako ko an pag-adal sa Bibliya na inalok ninda sa sako. Dai nahaloy, napag-isip-isip ko na mas mahalaga an mamidbid si Jehova asin maaraman an saiyang katuyuhan kisa sa itsura ko. Nakatabang na marhay iyan sa sako. Nagin paborito kong teksto an Salmo 73:28. An sabi sa inot na kabtang kaiyan: ‘Para sa sako, mas marahay an magin harani sa Diyos.’ (An Marahay na Bareta Biblia)

Biglang nagbalyo an pamilya mi sa Burkina Faso asin bigla man na nagbago an buhay ko. Sa lugar na inistaran mi sa Côte d’Ivoire, tuod na an mga tawo na mahiling ako na kataid kan tindahan mi nin prutas. Pero sa bago ming iniistaran, estranghero ako, asin para sa dakul, kakaiba ako. Nakahiling pirmi sa sako an mga tawo. Kaya, pirang semana akong dai nagluwas-luwas sa harong. Tapos, nagirumduman ko kun gurano karahay an buhay ko kaidtong harani ako ki Jehova. Nagsurat ako sa sangang opisina kan Mga Saksi ni Jehova asin dinalaw ako ni Nani—sarong misyonera na may scooter.

Mabaybay an mga tinampo sa lugar mi kaya pirming mahalnas. Pero malaboy iyan pag tig-uran. Dakul na beses nang natumba si Nani sa scooter niya pag nagpapasiring sa samo para mag-study sa sako, pero makusog an buot niya. Inagda niya ako na mag-atender sa pagtiripon. Pero, naisip ko na pag nag-iba ako, kaipuhan kong magluwas sa harong asin tiuson na pagparahilingon kan mga tawo. Saka, makakapagabat pa ako sa scooter kun masakay ako sa likod kaiyan, ata ngani masakiton na iyan na imaneho. Pero nag-iba ako, na iniisip an ikaduwang kabtang kan paborito kong teksto: ‘An Kagurangnan [na Jehova] an ginibo kong pailihan.’

 Kun beses, natutumba kami ni Nani sa laboy, pero baliwala sana iyan pag nakaabot na kami sa pagtiripon. Ibang-iba talaga an mga ngirit sa sako kan mamumuton na mga tugang sa laog kan Kingdom Hall kisa sa mga hiling kan mga tawo sa luwas! Pakalihis nin siyam na bulan, nabawtismuhan ako.

‘Irukyaw an gabos niyang gibo,’ an sabi sa ikatulong kabtang kan paborito kong teksto. Aram kong masasakitan akong marhay sa ministeryo. Nagigirumduman ko pa an inot kong pag-iba sa pagharong-harong. Gabos nakahiling sa sako, mga aki saka adulto, sinusundan ako asin inaarog-arog an paglakaw ko. Nakulgan talaga an buot ko, pero pirmi kong sinasabi sa sadiri ko na kaipuhan man kan mga tawong ini an Paraiso, arog ko; kaya dagos-dagos sana akong naghulit.

Para dai ako masakitan, nagbakal ako nin tulong ruwedang bisikleta na pigpipidalan nin kamot. Pag patukad, binubusol ako kan kapartner ko sa pag-service. Pag pababa saka kun medyo marikas na an andar, masakay na siya sa bisikleta. Dawa dipisil sa primero, nagin maugmang marhay ako huli sa ministeryo. Kaya kan 1998, nagregular payunir ako.

Dakul akong nagin Bible study, asin apat sa sainda an nabawtismuhan. Dugang pa, inako man kan saro kong tugang na babayi an katotoohan! Pag nababaretaan ko an pag-uswag kan iba, parating napapakusog an buot ko lalo na sa panahon na kaipuhan ko iyan. Sarong aldaw, mantang pinapasakitan ako kan hilang na malaria, nakaresibi ako nin surat hali sa Côte d’Ivoire. Napunan ko kaidto nin pag-adal sa Bibliya sa may pinto an sarong estudyante sa sarong unibersidad sa Burkina Faso, asin ipinasa ko siya sa sarong brother. Tapos, nagbalyo an estudyante sa Côte d’Ivoire. Ugmahon ako kan mabasa ko sa surat na saro na siyang dai pa bawtisadong parahayag!

Paano ko nasusuportaran an sadiri ko? Tinukduan akong magtahi nin sarong organisasyon na nagtatabang sa mga may diperensiya sa pisikal. Nahiling nin sarong instruktor duman kun paano ako magtrabaho, kaya sinabi niya: “Dapat tukduan mi ikang maggibo nin sabon.” Kaya tinukduan ninda ako. Sa harong ako naggigibo nin sabon na panglaba saka pangkarigos. Gusto kan mga tawo an sabon ko asin irinerekomendar man ninda iyan sa iba. Ako mismo an nagde-deliver kaiyan gamit an scooter ko na tulo an ruweda.

Makamumundo, kan 2004, huli ta gruminabe na an namamatian kong kulog sa sakong gulod, kinaipuhan kong magpundo sa pagpapayunir. Pero, regular pa man giraray akong nakikikabtang sa ministeryo.

Dakul an nagsasabi na natatandaan ninda ako huli sa nakakaulakit kong ngirit. Dakul nanggad an dahilan ko para magin maugma huling nagin marahay para sa sako an magin harani sa Diyos.—Isinaysay ni Sarah Maiga.