Ang sala maoy bisan unsang binuhatan, pagbati, o hunahuna nga sukwahi sa mga sukdanan sa Diyos. Lakip niini ang paglapas sa mga balaod sa Diyos pinaagi sa paghimog daotan, o pagkadili-matarong, atubangan sa Diyos. (1 Juan 3:4; 5:17) Gihisgotan sab sa Bibliya nga sala ang dili pagbuhat sa husto.—Santiago 4:17.

 Sa orihinal nga mga pinulongan sa Bibliya, ang mga pulong para sa sala nagkahulogang ‘wala maigo ang target.’ Pananglitan, may grupo sa mga sundalo sa karaang Israel nga maayo kaayong tiglambuyog ug mga bato nga sila “dili mosipyat.” Kana nga ekspresyon puwedeng sabton nga “dili makasala” kon hubaron nga literal. (Maghuhukom 20:16) Busa, ang pagpakasala maoy pagkasipyat sa pagsunod sa hingpit nga mga sukdanan sa Diyos.

 Ingong Maglalalang, dunay katungod ang Diyos sa pagtakdag mga sukdanan sa tawo. (Pinadayag 4:11) Manubag ta kaniya sa atong binuhatan.—Roma 14:12.

Malikayan ba gyod sa bug-os ang pagpakasala?

 Dili. Nag-ingon ang Bibliya nga “ang tanan nakasala ug wala makaabot sa himaya sa Diyos.” (Roma 3:23; 1 Hari 8:46; Ecclesiastes 7:20; 1 Juan 1:8) Ngano man?

 Sa sinugdan, ang unang tawo, si Adan ug Eva, walay sala kay sila gilalang nga hingpit sumala sa larawan sa Diyos. (Genesis 1:27) Pero, nawala ang ilang pagkahingpit dihang misupak sila sa Diyos. (Genesis 3:5, 6, 17-19) Dihang nanganak sila, napasa nila ang sala ug pagkadili-hingpit sa tanan nilang kaliwat. (Roma 5:12) Matod pa ni Haring David sa Israel: “Sa kasaypanan ako natawo.”—Salmo 51:5.

May mga sala ba nga mas bug-at kay sa ubang sala?

 Oo. Pananglitan, nag-ingon ang Bibliya nga ang mga lalaki sa karaang Sodoma “daotan ug hilabihan ka makasasala” ug ang ilang mga sala “mabug-at kaayo.” (Genesis 13:13; 18:20) Tagda ang tulo ka butang nga magpaila sa gibug-aton sa sala.

1.   Kagrabehon. Gipasidan-an ta sa Bibliya nga likayan ang seryosong mga sala sama sa seksuwal nga imoralidad, idolatriya, pagpangawat, paghubogbuhog, pagpangilkil, pagbuno, ug espiritismo. (1 Corinto 6:9-11; Pinadayag 21:8) Gipakita sa Bibliya nga lahi kini sa mga sala nga wala planoha o tuyoa, sama sa sinultihan o binuhatan nga makapasakit sa uban. (Proverbio 12:18; Efeso 4:31, 32) Bisan pa niana, giawhag ta sa Bibliya nga dili ibalewala ang bisan unsang sala, kay tungod niini puwede tang makahimog seryosong kalapasan sa mga balaod sa Diyos.—Mateo 5:27, 28.

2.   Motibo. May mga sala nga nahimo tungod sa kawalay alamag sa mga sukdanan sa Diyos. (Buhat 17:30; 1 Timoteo 1:13) Wala kana konsentiha sa Bibliya, pero gipakita niini nga lahi kana sa tinuyong paglapas sa mga balaod sa Diyos. (Numeros 15:30, 31) Ang tinubdan sa tinuyong mga sala mao ang “daotang kasingkasing.”—Jeremias 16:12.

3.   Kasubsob. Gipakita sab sa Bibliya ang kalainan sa kas-a nga pagpakasala ug sa pagbatasan sa pagpakasala sa dugayng panahon. (1 Juan 3:4-8) Hukman sa Diyos kadtong nahibalo na kon unsay husto apan “tinuyo nga magpakasala.”—Hebreohanon 10:26, 27.

 Kadtong nakahimog seryosong sala puwedeng maluya tungod sa gibug-aton niini. Pananglitan, misulat si Haring David: “Milapaw sa akong ulo ang akong kasaypanan; sama sa mabug-at nga luwan sila bug-at kaayo alang kanako.” (Salmo 38:4) Bisan pa niana, dunay gihatag nga paglaom ang Bibliya: “Pabiyaa ang tawong daotan sa iyang dalan, ug ang tawong madaoton sa iyang mga hunahuna; ug pabalika siya kang Jehova, nga maluoy kaniya, ug ngadto sa atong Diyos, kay siya magpasaylo sa madagayaon gayod.”—Isaias 55:7.