Η Πρώτη Προς τον Τιμόθεο 6:1-21

  • Οι δούλοι να τιμούν τους κυρίους τους (1, 2)

  • Ψευδοδιδάσκαλοι και φιλαργυρία (3-10)

  • Οδηγίες για τον άνθρωπο του Θεού (11-16)

  • Να είστε πλούσιοι σε καλά έργα (17-19)

  • «Φύλαξε αυτό που σου είναι εμπιστευμένο» (20, 21)

6  Εκείνοι που είναι υπό τον ζυγό της δουλείας ας θεωρούν τους ιδιοκτήτες τους άξιους πλήρους τιμής,+ ώστε να μην κακολογείται ποτέ το όνομα του Θεού και η διδασκαλία.+  Επιπλέον, εκείνοι που έχουν πιστούς ιδιοκτήτες ας μη δείχνουν έλλειψη σεβασμού απέναντί τους με τη δικαιολογία ότι είναι αδελφοί. Απεναντίας, πρέπει να υπηρετούν ακόμη πιο πρόθυμα, επειδή εκείνοι που επωφελούνται από την καλή τους υπηρεσία είναι πιστοί και αγαπητοί. Να διδάσκεις συνεχώς αυτά τα πράγματα και να δίνεις αυτές τις προτροπές.  Αν κανείς διδάσκει άλλα δόγματα και δεν συμφωνεί με τις υγιείς* οδηγίες,+ οι οποίες προέρχονται από τον Κύριό μας τον Ιησού Χριστό, ούτε με τη διδασκαλία που είναι σε αρμονία με τη θεοσεβή αφοσίωση,*+  αυτός είναι φουσκωμένος από υπερηφάνεια και δεν κατανοεί τίποτα.+ Έχει εμμονή με* αντιλογίες και διαφωνίες γύρω από λέξεις.+ Αυτά τα πράγματα γεννούν φθόνο, έριδα, συκοφαντίες,* αβάσιμες υποψίες,  συνεχείς λογομαχίες για ασήμαντα ζητήματα από ανθρώπους που είναι διεφθαρμένοι στον νου+ και έχουν πάψει να κατανοούν την αλήθεια, νομίζοντας ότι η θεοσεβής αφοσίωση* είναι μέσο για την απόκτηση κέρδους.+  Ασφαλώς η θεοσεβής αφοσίωση* μαζί με αυτάρκεια αποφέρει μεγάλο κέρδος.+  Διότι δεν φέραμε τίποτα στον κόσμο ούτε και μπορούμε να πάρουμε μαζί μας τίποτα.+  Έτσι λοιπόν, αν έχουμε τροφή και ρούχα,* θα είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά.+  Εκείνοι όμως που το βάζουν σκοπό να πλουτίσουν πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα+ και πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες οι οποίες βυθίζουν τους ανθρώπους σε καταστροφή και απώλεια.+ 10  Διότι ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία, στην οποία μερικοί ενέδωσαν και έτσι ξεστράτισαν από την πίστη και μαχαίρωσαν παντού τον εαυτό τους με πολλούς πόνους.+ 11  Εσύ όμως, άνθρωπε του Θεού, να φεύγεις από αυτά τα πράγματα. Αντίθετα να επιδιώκεις δικαιοσύνη, θεοσεβή αφοσίωση,* πίστη, αγάπη, υπομονή και πραότητα.+ 12  Να αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα της πίστης· κράτησε γερά την αιώνια ζωή για την οποία κλήθηκες και έκανες την καλή δημόσια διακήρυξη μπροστά σε πολλούς μάρτυρες. 13  Ενώπιον του Θεού, που διατηρεί τα πάντα στη ζωή, και του Χριστού Ιησού, που ως μάρτυρας έκανε την καλή δημόσια διακήρυξη μπροστά στον Πόντιο Πιλάτο,+ σου παραγγέλλω 14  να τηρήσεις την εντολή με ακηλίδωτο και ακατάκριτο τρόπο μέχρι τη φανέρωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,+ 15  την οποία ο ευτυχισμένος και μόνος Ηγεμόνας θα δείξει στους δικούς της προσδιορισμένους καιρούς. Αυτός είναι ο Βασιλιάς εκείνων που κυβερνούν ως βασιλιάδες και ο Κύριος εκείνων που κυβερνούν ως κύριοι,+ 16  ο μόνος που έχει αθανασία,+ ο οποίος κατοικεί σε απρόσιτο φως,+ τον οποίο κανένας άνθρωπος δεν έχει δει ούτε μπορεί να δει.+ Σε αυτόν ας είναι τιμή και αιώνια κραταιότητα. Αμήν. 17  Να διδάσκεις* εκείνους που είναι πλούσιοι στο παρόν σύστημα πραγμάτων* να μην είναι αλαζόνες* ούτε να ελπίζουν στον αβέβαιο πλούτο,+ αλλά στον Θεό, ο οποίος μας προμηθεύει πλούσια όλα όσα απολαμβάνουμε.+ 18  Να τους λες να κάνουν ό,τι είναι αγαθό, να είναι πλούσιοι σε καλά έργα, γενναιόδωροι, πρόθυμοι να μοιράζονται αυτά που έχουν,+ 19  θησαυρίζοντας για τον εαυτό τους με ασφάλεια ένα καλό θεμέλιο για το μέλλον,+ ώστε να κρατήσουν γερά την πραγματική ζωή.+ 20  Τιμόθεε, φύλαξε αυτό που σου είναι εμπιστευμένο,+ απομακρυνόμενος από τα κενά λόγια που βεβηλώνουν ό,τι είναι άγιο και από τις αντιλογίες της ψευδώς αποκαλούμενης «γνώσης».+ 21  Κάνοντας επίδειξη τέτοιας γνώσης, μερικοί παρέκκλιναν από την πίστη. Η παρ’ αξίαν καλοσύνη ας είναι μαζί σας.

Υποσημειώσεις

Ή αλλιώς «ωφέλιμες».
Στο πρωτότυπο κείμενο χρησιμοποιείται η λέξη εὐσέβεια.
Ή αλλιώς «νοσηρό πάθος για».
Ή αλλιώς «υβριστικά λόγια».
Στο πρωτότυπο κείμενο χρησιμοποιείται η λέξη εὐσέβεια.
Στο πρωτότυπο κείμενο χρησιμοποιείται η λέξη εὐσέβεια.
Ή πιθανώς «στέγη»· σκεπάσματα, Κείμενο.
Στο πρωτότυπο κείμενο χρησιμοποιείται η λέξη εὐσέβεια.
Ή αλλιώς «υψηλόφρονες».
Ή αλλιώς «Να προστάζεις».