ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ. Χωρίς αγάπη, κανένας γάμος, καμιά οικογένεια και καμιά φιλία δεν ανθίζει. Εξυπακούεται λοιπόν ότι η αγάπη είναι απαραίτητη για την ψυχική υγεία και την ευτυχία. Αλλά για ποια αγάπη μιλάμε;

Εδώ δεν αναφερόμαστε στην ερωτική αγάπη, η οποία φυσικά έχει τη θέση της στη ζωή. Απεναντίας, αναφερόμαστε σε ένα ανώτερο είδος αγάπης, την αγάπη που υποκινεί κάποιον να ενδιαφέρεται ειλικρινά για την ευημερία των άλλων, μέχρι του σημείου μάλιστα να τους βάζει πάνω από τον εαυτό του. Πρόκειται για αγάπη που διέπεται από θεϊκές αρχές, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν υπολείπεται σε θέρμη και συναίσθημα.

Μια υπέροχη περιγραφή της αγάπης είναι η εξής: «Η αγάπη είναι μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη. Η αγάπη δεν ζηλεύει, δεν κομπάζει, δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια, δεν συμπεριφέρεται άπρεπα, δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα, δεν εξάπτεται. Δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό. Δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά χαίρεται με την αλήθεια. Ανέχεται τα πάντα, . . . ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα. Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται».​—1 Κορινθίους 13:4-8.

Αυτό το είδος αγάπης “δεν χάνεται ποτέ”, δηλαδή δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει. Μάλιστα, με το πέρασμα του χρόνου γίνεται όλο και πιο ισχυρή. Και εφόσον είναι μακρόθυμη, γεμάτη καλοσύνη και συγχωρητική, είναι ένας «τέλειος δεσμός ενότητας». (Κολοσσαείς 3:14) Έτσι λοιπόν, οι σχέσεις που διαπνέονται από τέτοια αγάπη παραμένουν ασφαλείς και ευτυχισμένες παρά τις ανθρώπινες ατέλειες. Δείτε για παράδειγμα πώς συμβαίνει αυτό στη γαμήλια ένωση.

Ο Ιησούς Χριστός δίδαξε σπουδαίες αρχές σε σχέση με τον γάμο. Λόγου χάρη, είπε: «“Ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του, και οι δύο θα είναι μία σάρκα” . . . Άρα λοιπόν, αυτό που ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος να μην το χωρίζει». (Ματθαίος 19:5, 6) Εδώ ξεχωρίζουν τουλάχιστον δύο σπουδαίες αρχές.

«ΟΙ ΔΥΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΑΡΚΑ». Ο γάμος είναι η πιο στενή σχέση που μπορούν να έχουν δύο άνθρωποι, και η αγάπη τον προστατεύει από την απιστία, δηλαδή από το να γίνει ο σύζυγος ή η σύζυγος «μία σάρκα» με κάποιο τρίτο πρόσωπο. (1 Κορινθίους 6:16· Εβραίους 13:4) Η απιστία κλονίζει την εμπιστοσύνη και μπορεί να καταστρέψει τον γάμο. Αν υπάρχουν και παιδιά, αυτά μπορεί να αποκτήσουν συναισθηματικά τραύματα, να πιστεύουν ότι δεν τα αγαπούν ή να νιώθουν ανασφάλεια, ακόμη και θυμό.

«ΑΥΤΟ ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΣΥΝΕΖΕΥΞΕ». Ο γάμος είναι επίσης ένας ιερός δεσμός. Τα ζευγάρια που σέβονται αυτή την αλήθεια πασχίζουν να κάνουν τον γάμο τους πιο δυνατό. Δεν ψάχνουν τρόπους για να τερματίσουν τη σχέση όταν προκύπτουν δυσκολίες. Η αγάπη τους είναι ισχυρή και αντέχει. Αυτή η αγάπη «ανέχεται τα πάντα», βρίσκοντας λύσεις στα προβλήματα ώστε να διατηρηθεί η αρμονία και η ειρήνη μέσα στον γάμο.

Όταν υπάρχει αυτοθυσιαστική αγάπη μεταξύ των γονέων, τα παιδιά ωφελούνται πάρα πολύ. Μια κοπέλα, η Τζέσικα, είπε: «Ο πατέρας μου και η μητέρα μου έχουν αληθινή αγάπη και σεβασμό ο ένας για τον άλλον. Όποτε βλέπω τη μητέρα μου να δείχνει σεβασμό στον πατέρα μου, ειδικά σε θέματα που αφορούν εμάς τα παιδιά, θέλω να της μοιάσω».

Η αγάπη είναι η κυριότερη ιδιότητα του Θεού. Μάλιστα, η Αγία Γραφή λέει: «Ο Θεός είναι αγάπη». (1 Ιωάννη 4:8) Εύλογα λοιπόν, ο Ιεχωβά αποκαλείται επίσης “ο ευτυχισμένος Θεός”. (1 Τιμόθεο 1:11) Θα είμαστε και εμείς ευτυχισμένοι αν προσπαθούμε να μιμούμαστε τις ιδιότητες του Δημιουργού μας​—ιδιαίτερα την αγάπη του. Όπως λένε τα εδάφια Εφεσίους 5:1, 2: «Να γίνεστε λοιπόν μιμητές του Θεού, ως αγαπητά παιδιά, και να περπατάτε με αγάπη».