Όχι. Η εκκλησία μας δεν κάνει κριτική σε ταινίες, βιβλία ή τραγούδια για να καθορίσει τι επιτρέπεται στους Μάρτυρες και τι όχι. Γιατί;

  Η Αγία Γραφή λέει ότι ο καθένας προσωπικά πρέπει να εκπαιδεύει τις «δυνάμεις της αντίληψής» του για να διακρίνει το ορθό από το εσφαλμένο.—Εβραίους 5:14.

  Περιέχει επίσης βασικές αρχές που βοηθούν τους Χριστιανούς να κρίνουν με τι μπορούν να ψυχαγωγηθούν και με τι όχι. a Όπως σε όλους τους τομείς της ζωής, έτσι και στον τομέα της ψυχαγωγίας, στόχος μας είναι “να βεβαιωνόμαστε για το τι είναι ευπρόσδεκτο στον Κύριο”.—Εφεσίους 5:10.

  Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι οι οικογενειάρχες έχουν σε κάποιον βαθμό εξουσία στα μέλη του σπιτικού τους. Ως εκ τούτου, έχουν το δικαίωμα να θέτουν στην οικογένειά τους κάποιους περιορισμούς όσον αφορά την ψυχαγωγία. (1 Κορινθίους 11:3· Εφεσίους 6:1-4) Έξω από τα πλαίσια της οικογένειας, όμως, κανένας δεν έχει την εξουσία να απαγορεύει στους Μάρτυρες συγκεκριμένες ταινίες ή τραγούδια χαρακτηρίζοντάς τα απαράδεκτα ή να αποφασίζει για αυτούς ποιοι καλλιτέχνες είναι αποδεκτοί και ποιοι όχι.—Γαλάτες 6:5.