مراجعه به متن

توضیح آیه‌های کتاب مقدّس

پیدایش ۱:‏۲۶—‏‹انسان را به صورت خود بسازیم›‏

پیدایش ۱:‏۲۶—‏‹انسان را به صورت خود بسازیم›‏

 ‏«بعد از آن،‏ خدا گفت:‏ ‹انسان را به صورت خودمان و شبیه خودمان بسازیم و آن‌ها بر ماهیان دریا،‏ پرندگان آسمان،‏ حیوانات اهلی،‏ همۀ خزندگان و تمام زمین تسلّط داشته باشند.‏›»—‏پیدایش ۱:‏۲۶‏،‏ ترجمهٔ دنیای جدید.‏

 ‏«آنگاه خدا گفت:‏ ‹انسان را به صورت خود و شبیه خودمان بسازیم،‏ و او بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر چارپایان و بر همهٔ زمین و همهٔ خزندگانی که بر زمین می‌خزند،‏ فرمان براند.‏›»—‏پیدایش ۱:‏۲۶،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو.‏

مفهوم پیدایش ۱:‏۲۶

 خدا انسان‌ها را به صورت خودش آفرید.‏ برای همین انسان‌ها می‌توانند خیلی از خصوصیات فوق‌العادهٔ خدا مثل محبت،‏ دلسوزی و عدالت را پرورش دهند و از او سرمشق بگیرند.‏

 ‏«خدا گفت:‏ ‹انسان را به صورت خودمان بسازیم›»‏ قبل از این که یَهُوَه a خدا عالم هستی و انسان‌ها را بیافریند فرشته‌ای پرقدرت را خلق کرد که بعدها عیسی نام گرفت.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹از طریق عیسی همهٔ چیزهای دیگر آفریده شد،‏ یعنی آنچه در آسمان و آنچه بر زمین است.‏› (‏کولُسیان ۱:‏۱۶‏)‏ عیسی خصوصیات یَهُوَه را منعکس می‌کند و در واقع ‹صورت خدای نادیدنی است.‏› (‏کولُسیان ۱:‏۱۵‏)‏ برای همین خدا به عیسی گفت:‏ «انسان را به صورت خودمان و شبیه خودمان بسازیم‏.‏»‏

 ‏‹آن‌ها بر حیوانات اهلی و تمام زمین تسلّط داشته باشند.‏›‏ خدا حیوانات را به صورت یا شبیه خودش نیافریده است.‏ آن‌ها مثل انسان‌ها وجدان ندارند و نمی‌توانند خصوصیاتی مثل محبت نشان بدهند.‏ با این حال،‏ خدا به حیوانات اهمیت می‌دهد.‏ برای همین از انسان‌ها خواسته که روی حیوانات «تسلّط داشته باشند،‏» یا مطابق با ترجمه‌های دیگر بر آن‌ها ‹فرمان برانند› (‏ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ یا ‹حکومت نمایند.‏› (‏ترجمهٔ قدیم‏)‏ در واقع این نشان می‌دهد که خدا مسئولیت نگهداری از حیوانات را به انسان‌ها سپرده است.‏ (‏مزمور ۸:‏۶-‏۸؛‏ امثال ۱۲:‏۱۰‏)‏ یَهُوَه خدا انتظار دارد که انسان‌ها از زمین و تمام موجودات زنده خوب نگهداری کنند.‏

آیات پیرامون پیدایش ۱:‏۲۶

 دو باب اول پیدایش در مورد آفرینش عالم هستی،‏ زمین و آفرینش انسان‌ها و جانوران است.‏ همهٔ آفریده‌های یَهُوَه فوق‌العاده هستند،‏ اما انسان‌ها در بین آن‌ها بی‌نظیرند.‏ وقتی خدا همه چیز را آفرید «نگاه کرد و دید که بسیار نیکوست.‏»—‏پیدایش ۱:‏۳۱‏.‏

 برای اطلاعات بیشتر در مورد آفرینش هستی این ویدیوی کوتاه را تماشا کنید.‏

برداشت نادرست از پیدایش ۱:‏۲۶

 برداشت نادرست:‏ خدا مثل انسان‌ها بدن جسمی دارد.‏

 واقعیت:‏ «خدا روح است» و جسم ندارد.‏ (‏یوحنا ۴:‏۲۴‏)‏ کتاب مقدّس بعضی وقت‌ها برای توصیف خدا از عبارت‌هایی استفاده می‌کند که ما راحت‌تر درک می‌کنیم.‏ برای مثال به چهره،‏ دست یا دل خدا اشاره می‌کند.‏ به این شکل ما خدا و خصوصیاتش را بهتر درک می‌کنیم.‏—‏خروج ۱۵:‏۶؛‏ ۱پِطرُس ۳:‏۱۲‏.‏

 برداشت نادرست:‏ پیدایش ۱:‏۲۶ ثابت می‌کند که عیسی خداست.‏

 واقعیت:‏ خدا و عیسی مثل یک پدر و پسر رابطهٔ نزدیکی دارند،‏ اما یک شخص نیستند.‏ عیسی تعلیم داد که خدا از او بزرگ‌تر است.‏ (‏یوحنا ۱۴:‏۲۸‏)‏ برای اطلاعات بیشتر کلیپ آیا عیسی خداست؟‏ را تماشا کنید یا مقالهٔ «‏چرا عیسی «پسر خدا» خوانده می‌شود؟‏‏» را بخوانید‏.‏

 برای اطلاعات بیشتر در مورد کتاب پیدایش این ویدیوی کوتاه را تماشا کنید.‏

a یَهُوَه اسم شخصی خداست.‏ (‏مزمور ۸۳:‏۱۸‏)‏ مقالهٔ «‏خدا کیست؟‏‏» ملاحظه شود.‏