بله.‏ عیسی در مَتّی ۹:‏۱۲ گفت:‏ «افراد بیمار به پزشک نیاز دارند،‏ نه افراد سالم.‏» از این رو،‏ به‌وضوح نشان داد که پیروانش می‌توانند از معالجات پزشکی برخوردار شوند.‏ هرچند کتاب مقدّس،‏ کتابی پزشکی نیست،‏ اصول آن راهنمای کسانی است که می‌خواهند خدا را خشنود سازند.‏

از خود بپرسید

 ۱.‏ آیا می‌دانم معالجه‌ای که به من پیشنهاد می‌شود،‏ شامل چیست؟‏ کتاب مقدّس توصیه می‌کند به جای این که همه چیز را باور کنیم،‏ در پی اطلاعات موثق باشیم.‏—‏امثال ۱۴:‏۱۵‏.‏

 ۲.‏ آیا بهتر نیست با یک یا دو پزشک دیگر مشورت کنم؟‏ مشورت با «مشاوران بسیار» کاری عاقلانه است،‏ به‌خصوص اگر دچار بیماری سختی شده‌اید.‏—‏امثال ۱۵:‏۲۲‏.‏

 ۳.‏ آیا با قبول شیوهٔ درمانی پیشنهادشده،‏ فرمان کتاب مقدّس را مبنی بر پرهیز از «‏خون‏» زیر پا می‌گذارم؟‏—‏اعمال ۱۵:‏۲۰‏.‏

 ۴.‏ آیا برای تشخیص یا معالجهٔ بیماری‌ام از «نیروهای غیبی» استفاده می‌شود؟‏ (‏غَلاطیان ۵:‏۱۹-‏۲۱‏)‏ برای پی بردن به این موضوع،‏ چند سؤال زیر را بررسی کنید:‏

•   آیا شخصی که مرا معالجه می‌کند،‏ به نیروهای غیبی متوسل می‌شود؟‏

•   آیا شیوهٔ معالجه‌ام بر مبنای این اعتقاد است که بیماری‌ام مجازاتی از طرف خداست،‏ و یا دشمنانم با توسل به جادوگری مسبب بیماری‌ام شده‌اند؟‏

•   آیا هنگام آماده کردن دارو یا استفاده از آن،‏ باید حیوانی ذبح شود،‏ وِردی خوانده شود،‏ یا از طلسم و جادو استفاده شود؟‏

 ۵.‏ آیا دائم به سلامتی‌ام فکر می‌کنم؟‏ کتاب مقدّس این پند را به ما می‌دهد:‏ «بگذارید همگان شما را فردی معقول بدانند.‏» (‏فیلیپیان ۴:‏۵‏)‏ معقولیت به ما کمک می‌کند تا بر «چیزهایی پراهمیت‌تر،‏» از قبیل امور روحانی،‏ تمرکز کنیم.‏—‏فیلیپیان ۱:‏۱۰؛‏ مَتّی ۵:‏۳‏.‏