იესომ საკუთარი თავი „ღვთის ძედ“ მოიხსენია (იოანე 10:36; 11:4). მას არასოდეს უთქვამს, რომ ის ყოვლისშემძლე ღმერთია.

 ღვთის წინაშე წარმოთქმულ ლოცვაში იესომ აღნიშნა: „ჩვენო ზეციერო მამა, განიწმინდოს შენი სახელი“ (მათე 6:9).

 იესომ ხალხს ღვთის სახელი გაუცხადა, როცა საღვთო წერილიდან ერთ-ერთი მონაკვეთი მოიყვანა: „ისმინე, ისრაელო ერთია იეჰოვა, ჩვენი ღმერთი იეჰოვა“ (მარკოზი 12:29; კანონი 6:4).