1. O Alla, ħadd ma jafni daqsek,

Taf meta jien nimtedd u meta nqum.

Int tifli l-​ħsibijiet ġewwinin tiegħi,

T’għemili u taʼ kliemi dejjem

konxju tkun.

F’ġuf ommi int rajtni nintiseġ,

Qatt ma kien moħbi għadmi minn għajnejk.

Surti int rajt; bil-​kitba tniżżel kollox.

Infaħħar triqtek

u is-​setgħa taʼ idejk.

Tiegħek l-​għarfien hu kbir u tant tal-​għaġeb;

U jien naf dan għax int għarraftni bih.

Jekk nibżaʼ li fid-​dlam nistaʼ nintilef,

O Alla, xorta ssibni ġewwa fih.

Ġeħova, fejn nistaʼ ninħeba?

Fejn nistaʼ mmur biex wiċċek naħrab jien?

La fis-​smewwiet u lanqas f’qiegħ il-​Qabar;

La f’post mudlam jew f’oċean,

għax m’hemm imkien.