^{א [alef]} 3  Ik ben de man die ellende heeft gezien door de stok van zijn woede.  ²  Hij heeft me verdreven en laat me in het donker wandelen, niet in het licht.+  ³  Steeds weer strekt hij zijn hand tegen me uit, de hele dag.+ ^{ב [beth]  4}  Hij heeft mijn vlees en mijn huid laten wegteren. Hij heeft mijn botten gebroken.  ⁵  Hij heeft me belegerd, me met bitter gif+ en problemen omsingeld.  ⁶  Hij heeft me gedwongen in donkere plaatsen te zitten, als mensen die lang geleden gestorven zijn. ^{ג [gimel]  7}  Hij heeft muren om me heen gezet, zodat ik niet kan ontsnappen. Hij heeft me met zware koperen boeien geketend.+  ⁸  En als ik wanhopig om hulp schreeuw, wijst* hij mijn gebed af.+  ⁹  Hij heeft mijn wegen versperd met gehouwen stenen. Mijn paden heeft hij krom gemaakt.+ ^{ד [daleth] 10}  Hij ligt op de loer als een beer, als een leeuw in hinderlaag.+ ¹¹  Hij heeft me van het pad af gedreven en in stukken gescheurd.* Hij heeft een woestenij van me gemaakt.+ ¹²  Hij heeft zijn boog gespannen* en hij stelt me op als het doelwit voor de pijl. ^{ה [he] 13}  Hij heeft mijn nieren doorboord met de pijlen* uit zijn koker. ¹⁴  Alle volken lachen me uit, de hele dag zingen ze over mij. ¹⁵  Hij vult me met wat bitter is en doordrenkt me met alsem.+ ^{ו [waw] 16}  Hij laat me mijn tanden stukbijten op kiezelstenen. Hij drukt me neer in de as.+ ¹⁷  U berooft me* van vrede, ik ben het goede vergeten. ¹⁸  Dus zeg ik: ‘Mijn pracht is vergaan, net als mijn hoop op Jehovah.’ ^{ז [zajin] 19}  Vergeet niet dat ik ontheemd ben;+ denk toch aan mijn ellende, de alsem en het bittere gif.+ ²⁰  U* zult beslist aan me denken en zich over mij heen buigen.+ ²¹  Hier zal ik aan blijven denken,* daarom zal ik geduldig wachten.*+ ^{ח [cheth] 22}  Dankzij Jehovah’s loyale liefde zijn we niet aan ons eind gekomen,+want aan de uitingen van zijn barmhartigheid komt geen einde.+ ²³  Ze zijn elke morgen nieuw,+ uw trouw is overvloedig.+ ²⁴  ‘Jehovah is mijn deel,’+ heb ik gezegd,* ‘daarom zal ik geduldig op hem wachten.’*+ ^{ט [teth] 25}  Goed is Jehovah voor wie op hem hoopt,+ voor degene* die hem blijft zoeken.+ ²⁶  Goed is het stil* te wachten+ op de redding van Jehovah.+ ²⁷  Goed is het voor een man een juk te dragen in zijn jeugd.+ ^{י [jodh] 28}  Laat hij alleen en zwijgend blijven zitten als Hij het op hem legt.+ ²⁹  Laat hij zijn mond in het stof steken,+ misschien is er nog hoop.+ ³⁰  Laat hij zijn wang aanbieden aan wie hem slaat, laat hij zijn portie beledigingen krijgen. ^{כ [kaf] 31}  Want Jehovah zal ons niet voor altijd verstoten.+ ³²  Hoewel hij verdriet heeft veroorzaakt, zal hij ook barmhartig zijn in al zijn loyale liefde.+ ³³  Want hij wil mensen* liever geen pijn of verdriet doen.*+ ^{ל [lamedh] 34}  Alle gevangenen van de aarde onder de voeten verpletteren,+ ³⁵  een man zijn recht onthouden in de aanwezigheid van de Allerhoogste,+ ³⁶  een man tekortdoen bij een rechtszaak— zulke dingen tolereert Jehovah niet. ^{מ [mem] 37}  Wie kan dus iets zeggen en het laten gebeuren als Jehovah het niet heeft geboden? ³⁸  Uit de mond van de Allerhoogstekomen geen slechte en goede dingen tegelijk. ³⁹  Waarom moet een levend wezen klagen over de gevolgen van zijn zonde?+ ^{נ [noen] 40}  Laten we onze levensweg onderzoeken en bestuderen,+ en laten we teruggaan naar Jehovah.+ ⁴¹  Laten we ons hart samen met onze handen opheffen naar God in de hemel:+ ⁴²  ‘We hebben gezondigd en zijn in opstand gekomen,+ u hebt ons niet vergeven.+ ^{ס [samekh] 43}  Met woede hebt u ons de toegang versperd.+ U hebt ons achtervolgd en genadeloos gedood.+ ⁴⁴  U hebt de toegang tot uzelf versperd met een wolk, zodat ons gebed niet doorkomt.+ ⁴⁵  U maakt van ons uitvaagsel en uitschot onder de volken.’ ^{פ [pe] 46}  Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons geopend.+ ⁴⁷  Angst en valstrikken hebben ons in hun greep,+ verwoesting en vernietiging.+ ⁴⁸  De tranen stromen uit mijn ogen vanwege de vernietiging van mijn dochter, mijn volk.+ ^{ע [ajin] 49}  Mijn ogen huilen zonder ophouden, zonder rust,+ ⁵⁰  totdat Jehovah vanuit de hemel naar beneden kijkt en het ziet.+ ⁵¹  Mijn ogen hebben me* verdriet bezorgd vanwege alle dochters van mijn stad.+ ^{צ [tsadhe] 52}  Zonder reden hebben mijn vijanden me opgejaagd als een vogel. ⁵³  Ze hebben mijn leven in de kuil het zwijgen opgelegd, ze bleven stenen naar me gooien. ⁵⁴  Waterstromen vloeiden over mijn hoofd, en ik zei: ‘Dit is mijn einde.’ ^{ק [qof] 55}  Ik heb uw naam uitgeroepen, o Jehovah, vanuit de diepten van de kuil.+ ⁵⁶  Luister naar mijn stem, sluit uw oren niet voor mijn geschreeuw om hulp, om verlichting. ⁵⁷  U kwam naar me toe op de dag dat ik u riep. U zei: ‘Wees niet bang.’ ^{ר [resj] 58}  U hebt mijn zaak* verdedigd, Jehovah, u hebt mijn leven losgekocht.+ ⁵⁹  U hebt het onrecht dat me is aangedaan gezien, o Jehovah. Alstublieft, doe me recht.+ ⁶⁰  U hebt al hun wraak gezien, al hun complotten tegen mij. ^{ש [sin of sjin] 61}  U hebt hun spot gehoord, o Jehovah, al hun complotten tegen mij,+ ⁶²  de lippen van mijn tegenstanders en hun gefluister over mij de hele dag door. ⁶³  Kijk naar ze: of ze nu zitten of staan, ze bespotten me in hun liedjes! ^{ת [taw] 64}  U zult ze laten boeten, o Jehovah, voor hun daden. ⁶⁵  U zult ze ongevoelig van hart maken, dat is uw vloek over hen. ⁶⁶  U zult ze achtervolgen in uw woede en ze uitroeien van onder Jehovah’s hemel.