TOEN ik in 1989 de waarheid leerde kennen, was ik een vooraanstaand lid van de communistische partij in mijn geboortestad Senaki. Ik had vaak zitting in de Opperste Sovjet van Georgië, wat te vergelijken is met het parlement van nu. Ik was ook verloofd, dus ik vond mijn leven geslaagd.

Mijn ouders hadden me liefde voor God bijgebracht. Dus hoewel ik communist was, geloofde ik in God. Toen ik Bijbelstudie nam, kreeg ik overtuigende antwoorden op al mijn vragen. Ik besloot daarom mijn leven op te dragen aan Jehovah. Maar mijn familie, vrienden, collega’s en mijn verloofde waren het niet eens met mijn beslissing.

Vanwege mijn nieuwe geloof werd ik door mijn familie verstoten. Ook mijn politieke carrière was niet verenigbaar met mijn overtuiging. Ik kwam tot de conclusie dat ik geen andere keus had dan uit huis te gaan, mijn verloving te verbreken,  ontslag te nemen van mijn werk en zowel de communistische partij als de Opperste Sovjet te verlaten. Na mijn doop werd de druk van familie en vrienden nog groter. Omdat ik in mijn geboorteplaats een bekend figuur was, verhuisde ik naar Koetaisi, waar ik onmiddellijk begon te pionieren.

Als mensen me nu vragen of mijn geloof het waard was om zoveel voor op te geven, antwoord ik zonder aarzelen dat ik heel gelukkig ben met de beslissingen die ik genomen heb. Hoewel mijn ouders mijn keuzes niet begrepen, ben ik hun dankbaar dat ze me liefde voor God en mijn naaste hebben bijgebracht. Dat heeft me heel erg geholpen in mijn leven.