Grupa ludzi trzymających się jakiejś nauki lub podążających za jakimś przywódcą i mających własne wierzenia. Określenie to występuje w odniesieniu do dwóch głównych odłamów judaizmu: faryzeuszy i saduceuszy. Niechrześcijanie nazywali naśladowców Chrystusa „sektą” albo „sektą nazarejczyków”, być może dlatego, że uważali ich za odłam judaizmu. Z czasem sekty pojawiły się również w obrębie zboru chrześcijańskiego; w Objawieniu wspomniano o „sekcie Nikolausa” (Dz 5:17, przyp.; 15:5, przyp.; 24:5; 28:22; Obj 2:6; 2Pt 2:1, przyp.).