Twoje dziecko siedzi w domu, nie ma co robić i powtarza: „Nudzi mi się”. Łatwo wtedy włączyć telewizor albo zaproponować mu, żeby pograło w ulubioną grę. Ale nie tędy droga. Weź pod uwagę kilka spraw.

•   Ilość i rodzaj rozrywki może potęgować nudę. Ojciec o imieniu Robert mówi: „Dla dzieci, które często siedzą przed telewizorem albo grają w gry, codzienne życie wydaje się strasznie nudne”.

   Jego żona Barbara się z tym zgadza. Dodaje: „Prawdziwe życie wymaga myślenia i wysiłków, a na ich rezultaty często trzeba poczekać. To mało ciekawe dla dzieci, które wolą telewizję i gry”.

•   Korzystanie z mediów społecznościowych prowadzi do negatywnych porównań. Kiedy młoda osoba ogląda zdjęcia i filmiki innych, może dojść do wniosku, że jej życie jest monotonne. Dziewczyna o imieniu Beth zauważa: „Łatwo pomyśleć, że wszyscy dobrze się bawią, tylko ty siedzisz sam w domu”.

   Poza tym długie godziny spędzone w mediach społecznościowych często pozostawiają ludzi z uczuciem pustki i wcale nie rozpraszają nudy. „Wypełniasz sobie czas, ale kiedy kończysz, czujesz, że nic ci to nie dało” — mówi Chris.

•   Nuda otwiera nowe możliwości. Matka o imieniu Katherine przyznaje, że nuda daje dzieciom szansę na kreatywne myślenie: „Zwykłe pudełko staje się wehikułem czasu, samochodem, łódką, a nawet statkiem kosmicznym. Albo wystarczy zawiesić koc między meblami i namiot gotowy”.

   Psycholog Sherry Turkle trafnie nazywa nudę „wyzwaniem dla wyobraźni” a. Dlatego nudy nie trzeba unikać za wszelką cenę. W pewnej książce napisano: „Nuda jest dla mózgu tym, co podnoszenie ciężarów dla mięśni” (Disconnected).

 Wniosek: Jeśli twoje dziecko się nudzi, nie uważaj tego za problem. Potraktuj to jako okazję, żeby pomóc mu stać się bardziej kreatywnym.

•   Jeśli to możliwe, pozwól dzieciom bawić się na zewnątrz. Cytowana wcześniej Barbara zauważa: „To niesamowite, jak słońce i świeże powietrze potrafią rozwiać nudę. Kiedy dzieci zaczynają bawić się na zewnątrz, od razu bardziej angażują wyobraźnię”.

   Zasada biblijna: „Wszystko ma swój czas, jest (...) czas śmiechu (...) i czas podskakiwania” (Kaznodziei 3:1, 4, przypis).

   Zastanów się: Co mogę zrobić, żeby moje dzieci częściej bawiły się na zewnątrz? A jeśli to nie wchodzi w grę, to co ciekawego mogą robić w domu?

•   Ucz dzieci myśleć o innych. Matka o imieniu Lillian podpowiada: „Można skosić trawę u kogoś starszego wiekiem, zagrabić liście, ugotować coś dla niego albo po prostu wpaść się przywitać. Robienie czegoś dla innych daje dużo radości”.

   Zasada biblijna: „Szczodry człowiek będzie miał się dobrze, a kto pokrzepia innych, sam też zostanie pokrzepiony” (Przysłów 11:25).

   Zastanów się: Jak mogę uczyć dzieci znajdować radość w robieniu czegoś dla innych?

•   Dawaj dobry przykład. To, jak wypowiadasz się o swoich codziennych obowiązkach, może mieć wpływ na twoje dzieci. Zgadza się z tym Sarah, która mówi: „Jeśli dajemy odczuć dzieciom, że nasze życie jest nudne, to zarażamy je takim samym nastawieniem. A jeśli pokazujemy, że codzienne obowiązki nie są dla nas nużące, dzieci też tak będą na to patrzeć”.

   Zasada biblijna: „Kto ma radosne serce, cały czas ucztuje” (Przysłów 15:15).

   Zastanów się: Co słyszą dzieci, kiedy mówię o swoich codziennych zajęciach? Czego uczą się ze sposobu, w jaki ja sobie radzę, gdy czasami się nudzę?

 Wskazówka: Pomóż dzieciom stworzyć listę ciekawych zajęć. Matka o imieniu Allison mówi: „Mamy w domu pudełko, do którego każdy może wrzucić kartkę ze swoim pomysłem”.