W roku 2022 przypada setna rocznica rozpoczęcia działalności przez Świadków Jehowy w Kolumbii a.

W 1922 roku Heliodoro Hernández, który był zapalonym czytelnikiem Biblii, pożyczył od znajomego, niebędącego Świadkiem Jehowy, kilka wydań Strażnicy. Heliodoro szybko zrozumiał, że znalazł prawdę i zaczął głosić innym. Po dwóch latach spotkał Juana Estupiñána, który się do niego przyłączył w działalności ewangelizacyjnej. Obaj zostali ochrzczeni w 1932 roku.

Po jakimś czasie Towarzystwo Strażnica wysłało braciom Hernándezowi i Estupiñánowi zasilany bateriami odtwarzacz nagrań. Dzięki niemu odtwarzali mieszkańcom górskiego pasma Andów przemówienia biblijne, na przykład „Trójca zdemaskowana” czy „Koniec świata”. Często napotykali sprzeciw, bo na tamtych terenach duże wpływy miał Kościół katolicki.

W roku 1945 przybyli misjonarze po Szkole Gilead. Jeden z nich, brat Olaf Olson, później w swoim życiorysie napisał: „Jest tutaj wiele owiec Jehowy i bardzo się cieszymy, że On posłał nas tutaj, żebyśmy je odnaleźli i się nimi zaopiekowali”.

W celu lepszego zorganizowania działalności 1 maja 1946 roku otworzono Biuro Oddziału. Brat Arthur Green, pierwszy sługa oddziału, napisał: „Dzięki pomocy potężnego ducha Jehowy kładziony jest w Kolumbii fundament czystego wielbienia”.

Obecnie w tym kraju gorliwie głosi dobrą nowinę jakieś 190 000 Świadków Jehowy.

Kolumbia jest znana z żyznych gleb i przepięknych kamieni szlachetnych. Ale jej prawdziwe piękno jest związane z „kosztownościami”, czyli ludźmi, których pociąga do siebie Jehowa. Z radością obserwujemy, jak On dalej błogosławi dziełu głoszenia, które ‛napełnia Jego dom chwałą’ (Aggeusza 2:7).