ما مراسم نان شام سَرور را قِسمی که در کتاب مقدس آمده است،‏ تجلیل می‌کنیم.‏ بسیاری این مراسم را به نام‌های «شام خداوند»،‏ شام آخر،‏ عشای‌ربانی و یا مراسم یادبود مرگ عیسی مسیح یاد می‌کنند.‏ (‏۱ قرنتیان ۱۱:‏۲۰‏)‏ اعتقادات و رسم و رواج بسیاری از شاخه‌های مسیحی در رابطه با مراسم نان شام سرور مطابق کتاب مقدس نیست.‏

 مراسم نان شام سرور را به یاد عیسی مسیح و به‌خاطر تشکری از قربانی او برگزار می‌کنیم.‏ (‏متی ۲۰:‏۲۸؛‏ ۱ قرنتیان ۱۱:‏۲۴‏)‏ این مراسم یک رسم و رواج مذهبی نیست که با برگزاری آن،‏ گناهان کسی پاک شود.‏ طبق کتاب مقدس گناهان شخص فقط توسط ایمان به عیسی مسیح پاک می‌شود و نه با برگزاری کدام مراسم مذهبی.‏ (‏رومیان ۳:‏۲۵؛‏ ۱ یوحنا ۲:‏۱،‏ ۲‏)‏

 عیسی مسیح از شاگردانش خواست که مراسم نان شام سرور را برگزار کنند اما نگفت که چند دفعه در سال این مراسم برگزار شود.‏ (‏لوقا ۲۲:‏۱۹‏)‏ بعضی‌ها فکر می‌کنند که این مراسم باید ماهانه،‏ هفته‌گی،‏ روزانه و یا حتی چند دفعه در روز برگزار شود.‏ بعضی‌ها هم تعداد برگزاری آن را از دل خود تعیین می‌کنند.‏ با این حال باید چند موضوع را در نظر بگیریم:‏

 عیسی مسیح مراسم نان شام سرور را به جای عید پِسَح اسرائیلیان پایه‌گزاری کرد و در همان روز خودش هم کشته شد.‏ (‏متی ۲۶:‏۱،‏ ۲‏)‏ همزمان شدن این‌ها اتفاقی نبود.‏ کتاب مقدس قربانی جان عیسی را با قربانی عید پِسَح ربط می‌دهد.‏ (‏۱ قرنتیان ۵:‏۷،‏ ۸‏)‏ عید پِسَح هر سال فقط یک دفعه برگزار می‌شد.‏(‏ خروج ۱۲:‏۱-‏۶؛‏ لاویان ۲۳:‏۵‏)‏ اولین مسیحیان هم مراسم یادبود مرگ عیسی مسیح را هر سال فقط یک دفعه برگزار می‌کردند.‏ a شاهدان یَهُوَه هم مثل آن مسیحیان فقط یک دفعه در سال،‏ مراسم نان شام سرور را برگزار می‌کنند.‏

 اولین مراسم نان شام سرور نشان می‌دهد که این مراسم چند دفعه و در کدام روز و وقت باید برگزار شود.‏ عیسی مسیح این مراسم را در چهاردهم ماه نیسانِ سال ۳۳ میلادی بعد از غروب آفتاب،‏ به طبق جنتری کتاب مقدس،‏ برگزار کرد.‏ (‏متی ۲۶:‏۱۸-‏۲۰،‏ ۲۶‏)‏ شاهدان یَهُوَه هم،‏ هر سال در روز چهاردهم ماه نیسان،‏ مراسم یادبود مرگ عیسی مسیح را برگزار می‌کنند،‏ همان قِسم که اولین مسیحیان آن را برگزار می‌کردند.‏ b

 روز چهاردهم ماه نیسانِ سال ۳۳ میلادی یک روز جمعه بود.‏ اما این به این معنا نیست که هر سال مراسم یادبود باید در روز جمعه برگزار شود.‏ برای حساب کردن چهاردهم ماه نیسان ما از جنتری یهودیِ امروزی استفاده نمی‌کنیم،‏ بلکه همان قِسمی آن را حساب می‌کنیم که در زمان عیسی حساب می‌شد.‏ c

 عیسی مسیح از نان و شرابی که از عید پِسَح باقی مانده بود،‏ برای برگزاری مراسم نان شام سرور استفاده کرد.‏ (‏متی ۲۶:‏۲۶-‏۲۸‏)‏ ما هم مثل عیسی از نان بدون خمیرمایه که هیچ مواد دیگر هم ندارد،‏ استفاده می‌کنیم.‏ همچنان از شراب سرخ که هیچ مواد شیرین‌کننده و یا مساله ندارد،‏ استفاده می‌کنیم.‏ ما در این مراسم از شربت انگور استفاده نمی‌کنیم.‏

 بعضی‌ها در این مراسم از نانی استفاده می‌کنند که خمیرمایه دارد.‏ اما خمیرمایه در کتاب مقدس سمبول گناه و فساد است.‏ (‏لوقا ۱۲:‏۱؛‏ ۱ قرنتیان ۵:‏۶-‏۸؛‏ غلاتیان ۵:‏۷-‏۹‏)‏ عیسی مسیح یک شخص کاملاً بی‌گناه بود.‏ به همین خاطر نان بدون خمیرمایه یک سمبول مناسب برای بدن او است.‏ (‏۱ پِترُس ۲:‏۲۲‏)‏ نظر به اعتقادات بعضی از دین‌ها نوشیدن شراب ممنوع است.‏ آن‌ها به جای آن از شربت انگور استفاده می‌کنند.‏ اما در کتاب مقدس نوشیدن شراب ممنوع نشده و برای این مراسم استفاده از شربت انگور هم توصیه نشده است.‏ (‏۱ تیموتاوس ۵:‏۲۳‏)‏

 نان بدون خمیرمایه و شراب سرخ که در مراسم نان شام سرور استفاده می‌شود،‏ فقط یک سمبول برای بدن و خون عیسی مسیح است.‏ بر خلاف آنچه که بعضی‌ها فکر می‌کنند،‏ نان و شراب به گوشت و خون عیسی مسیح تبدیل نمی‌شود.‏ چند دلیل را از کتاب مقدس در این باره بررسی می‌کنیم:‏

•   اگر عیسی مسیح به شاگردان خود فرمان می‌داد که خون او را بخورند،‏ قانون خدا دربارهٔ خوردن خون را زیر پای می‌کرد.‏ (‏پیدایش ۹:‏۴؛‏ اعمال ۱۵:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ اما این غیر ممکن است،‏ به خاطری که عیسی مسیح هیچ وقت از دیگران نمی‌خواست که قوانین خدا را دربارهٔ مقدس بودن خون بشکنند.‏ (‏یوحنا ۸:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏

•   اگر رسولان واقعاً خون عیسی مسیح را می‌خوردند،‏ پس عیسی نمی‌توانست بگوید که خون او «ریخته می‌شود.‏» (‏متی ۲۶:‏۲۸‏)‏ عیسی با گفتن آن کلمات نشان داد که خون او هنوز ریخته نشده و وقت قربانی او هنوز نیامده بود.‏

•   عیسی مسیح جان خود را «فقط یکبار و آن هم برای همیشه» قربانی کرد.‏ (‏عبرانیان ۹:‏۲۵،‏ ۲۶‏)‏ اگر نان و شراب در مراسم نان شام سرور به بدن و خون او تبدیل می‌شد،‏ به این معنا می‌بود که با خوردن نان و شراب،‏ جان او هر دفعه دوباره قربانی می‌شد.‏

•   عیسی مسیح گفت:‏ «این را به یاد من به جا آورید.‏» (‏۱ قرنتیان ۱۱:‏۲۴‏)‏ او در این آیه گفت به یاد من و نگفت برای قربانی من.‏

 کسانی که فکر می‌کنند نان و شراب به گوشت و خون عیسی مسیح تبدیل می‌شود،‏ این باور خود را از بعضی کلمه‌های آیات کتاب مقدس گرفتند.‏ مثلاً در بعضی از ترجمه‌های کتاب مقدس گفتهٔ عیسی مسیح دربارهٔ شراب اینطور ترجمه شده است:‏ «این است خون من».‏ (‏متی ۲۶:‏۲۸‏)‏ اما این گفتهٔ عیسی مسیح را می‌توان اینطور هم ترجمه کرد:‏ « این مظهر خون من برای آن عهدی است» و یا «این به معنای خون من است».‏ در اینجا هم مثل همیشه عیسی مسیح در گفتهٔ خود از مثل استفاده کرد.‏ (‏متی ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏

 وقتی که شاهدان یَهُوَه مراسم نان شام سرور را برگزار می‌کنند،‏ فقط تعداد کمی از نان و شراب می‌خورند.‏ چرا فقط تعداد کمی؟‏

 قربانی عیسی مسیح یک «عهد نو» را به جای عهدی که بین یهوه خدا و قوم اسرائیل بود،‏ برقرار کرد.‏ (‏عبرانیان ۸:‏۱۰-‏۱۳‏)‏ فقط کسانی که این عهد نو با آن‌ها بسته شده است،‏ می‌توانند از نان و شراب بخورند.‏ این عهد نو با همهٔ مسیحیان بسته نشده بلکه فقط با «کسانی که از طرف خدا خوانده [انتخاب] شده‌اند» بسته شده است.‏ (‏عبرانیان ۹:‏۱۵؛‏ لوقا ۲۲:‏۲۰‏)‏ آنها همراه عیسی مسیح در آسمان پادشاهی می‌کنند و تعدادشان ۱۴۴ هزار نفر است.‏ (‏لوقا ۲۲:‏۲۸-‏۳۰؛‏ مکاشفه ۵:‏۹،‏ ۱۰؛‏ ۱۴:‏۱،‏ ۳‏)‏

 آن تعدادی که همراه عیسی مسیح پادشاهی می‌کنند جزو «گلهٔ کوچک» استند اما زیادتر ما جزو «گروه بزرگی» استیم که زنده‌گی ابدی به روی زمین خواهیم داشت.‏ (‏لوقا ۱۲:‏۳۲؛‏ مکاشفه ۷:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ کسانی که امیدِ زنده‌گی ابدی به روی زمین را دارند،‏ در مراسم نان شام سرور از سمبول‌ها نمی‌خورند،‏ اما باز هم برای تشکری از قربانی عیسی مسیح در این مراسم اشتراک می‌کنند.‏ (‏۱ یوحنا ۲:‏۲‏)‏