Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

ungal pillaigalukku nīngal endha maadhiriyaana adichuvadugalai vittuchelgirīrgal?

petrōrgalukku

8: munmaadhiri

8: munmaadhiri

idhan arttham enna?

munmaadhiriyaana petrōrgal, thaangal enna sollikkodukkiraargalō adharkētrapadi vaalvaargal. udhaaranamaaga, ungalai paarkka varugira oruvarōdu ungalukku pēsa pidikkaadhapōdhu, “naan vīttula illannu sollu” endru nīngal ungal kudumbatthaaridam solvadhai ungal pillaigal paarkkiraargal endraal, avargal nērmaiyaanavargalaaga valaruvaargal endru nīngal edhirpaarkka mudiyaadhu.

“‘naan solradha sei, naan seiradha seiyaadha’nu sila pēr solradha naama kēttiruppōm. aanaa, pillainga vishayatthula idhu saripattu varaadhu. pillainga spaanju maadhiri; naama seiradhu... solradhu... ellaatthaiyum takkunu pidichukkuvaanga. naama sonnadha seiyalannaa, ennaikkaavadhu orunaal adhai avanga kutthi kaattuvaanga.”—dēvid.

baibil niyamam: “‘thirudaadhē’ endru prasangikkira nīngalē thirudalaamaa?”—rōmar 2:21.

idhu ēn mukkiyam?

pillaigal, mukkiyamaaga tīnējargal, nanbargalaiyum matravargalaiyum munmaadhirigalaaga paarppadhaivida petrōrgalaitthaan munmaadhirigalaaga paarkkiraargal. appadiyendraal, ungal pillaigalukku sariyaana valiyai kaattugira periya poruppu ungalukkutthaan irukkiradhu; aanaal adharku, nīngal sonnadhai seigiravargalaaga irukka vēndum.

“oru vishayattha nūru dhadavai solliyum unga pillai adha kaadhula vaangaadha maadhiri theriyalaam; aanaa, andha vishayattha naama oru dhadavai seiyaama pōyittaakūda adha avanga kutthi kaattuvaanga. naama seira ellaa vishayangalaiyum pillainga gavanaikkuradhu illannu naama ninaikkalaam; aanaa, avanga ellaatthaiyum gavanaikkuraanga.”—nikkōl.

baibil niyamam: “paralōgatthilirundhu varugira nyaanamō . . . velivēsham pōdaadhadhaaga irukkiradhu.”—yaakkōbu 3:17.

nīngal enna seiyalaam?

ungal tharaadharangalai patri sindhitthu paarungal. eppadippatta tivi nigalchigalaiyum sinimaa padangalaiyum nīngal paarkkirīrgal? ungal thunaiyaiyum ungal pillaigalaiyum eppadi nadatthugirīrgal? eppadippattavargalōdu nīngal natpu vaitthirukkirīrgal? matravargalai manadhilvaitthu seyalpadugirīrgalaa? surukkamaaga sonnaal, ungal pillaigal eppadippattavargalaaga irukka vēndum endru ninaikkirīrgalō appadippattavargalaaga nīngal irukkirīrgalaa?

“naanga kadaippidikkaadha onna kadaippidikka solli naanum en kanavarum enga pillaingala varpuruttha maattōm.”—kristīn.

thavaru seidhaal mannippu kēlungal. nīngalum thavaru seigira iyalbullavargaldhaan enbadhu ungal pillaigalukku nandraagavē theriyum. nīngal ēdhaavadhu thavaru seiyumpōdhu, ‘saari, ennai mannichidu’ endru ungal manatthunaiyidamum ungal pillaigalidamum sonnīrgal endraal, nērmaiyaagavum manatthaalmaiyaagavum nadappadhil ungal pillaigalukku nalla munmaadhirigalaaga iruppīrgal.

“naama ēdhaavadhu thappu seiyumpōdhu, pillaingakitta adhai otthukkanum, avangakitta mannippu kēkkanum. illannaa, avanga seira thappa nammakitta sollaama marachiduvaanga.”—raabin.

“ellaa vishayatthulayum namma pillainga nammalatthaan munmaadhiriyaa paarppaanga, nammala paartthutthaan avanga katthukkuvaanga. naama seiyaradhu... pēsaradhu... nadandhukkuradhu... ellaatthaiyumē avanga paarkkuradhunaala, naama vaalra vidham avangalukku niraiya paadangala sollittharum.”—vendel.