“‘Hakkınızda neler düşündüğümü Ben bilirim’, Yehova’nın a sözü, ‘Size umut vermeyi ve iyi bir gelecek sağlamayı düşünüyorum; felaket değil esenlik getirmeyi amaçlıyorum’” (Yeremya 29:11, Yeni Dünya Çevirisi).

 “‘Sizin için düşündüğüm tasarıları biliyorum’ diyor RAB. ‘Kötü tasarılar değil, size umutlu bir gelecek sağlayan esenlik tasarıları bunlar’” (Yeremya 29:11, Yeni Çeviri).

 Yehova Tanrı kullarına esenliğe, yani huzur dolu bir geleceğe kavuşacaklarına dair bir vaatte bulundu; onlar için düşüncesi buydu. Bu sözler geçmişte yaşamış bir topluma yazılmış olsa da Tanrı’nın düşünceleri değişmedi. Tanrı ‘ümit kaynağıdır’ (Romalılar 15:13). Aslında O böyle vaatleri, daha iyi bir gelecekle ilgili ‘ümide sahip olabilelim’ diye Kutsal Kitaba yazdırdı (Romalılar 15:4).

 Bu sözler Babil’deki İsrailoğullarına gönderilen bir mektupta yer alıyordu; onlar Yeruşalim’den Babil’e sürgün olarak götürülmüşlerdi b (Yeremya 29:1). Tanrı sürgünlere uzun bir süre tutsak olarak yaşamaya devam edeceklerini ve evler yapmaları, bahçeler kurmaları ve aile sahibi olup çoğalmaları gerektiğini söyledi (Yeremya 29:4-9). Bununla birlikte şunu da ekledi: “Babil’de yetmiş yıl dolunca sizinle ilgileneceğim, sizi [Yeruşalim’e] döndürerek hakkınızdaki vaadimi yerine getireceğim” (Yeremya 29:10). Tanrı böylece onları unutmayacağına ve memleketlerine dönme ümitlerinin gerçekleşeceğine dair güvence verdi (Yeremya 31:16, 17).

 Tanrı İsrailloğullarına verdiği sözü tuttu. Tıpkı önceden bildirdiği gibi Babil, Pers Kralı Koreş tarafından fethedildi (İşaya 45:1, 2; Yeremya 51:30-32). Daha sonra Koreş Yahudilerin memleketlerine geri dönmelerine izin verdi. 70 yıl süren tutsaklığın ardından İsrailoğulları yeniden Yeruşalim’deydi (2. Tarihler 36:20-23; Ezra 3:1).

 Yeremya 29:11’deki vaadin gerçekleşmesi bugün Tanrı’nın vaatlerine ümit bağlayanlara güvence verir. Bu vaatlerin arasında tüm yeryüzünün İsa Mesih’in yönetimindeki Tanrı’nın Krallığı aracılığıyla huzur dolu bir yer haline gelmesi de vardır (Mezmur 37:10, 11, 29; İşaya 55:11; Matta 6:10).

 Yanlış görüş: Tanrı kullarına maddi zenginlik sağlayarak esenlik verecek.

 Gerçek: Yeremya 29:11’de geçen ve bazı Kutsal Kitaplarda “esenlik” olarak çevrilen İbranice sözcük “huzur, sağlık ve refah” anlamlarına gelir. Ayetin bağlamı da Tanrı’nın sürgündeki İsrailoğullarına zenginlik değil huzur ve refah vermeyi vaat ettiğini gösterir. Onlar bir toplum olarak var olmaya devam edecekler ve bir gün Yeruşalim’e geri döneceklerdi (Yeremya 29:4-10).