Sonsuza dek yaşamak ister misiniz? Birçok insan bu soruya “Evet” diye cevap verir, fakat bunun gerçekçi olmadığını söyler. Çoğu kişiye göre ölüm yaşamın doğal bir parçasıdır.

Peki diyelim ki bu soru size farklı bir açıdan şöyle soruldu: “Ölmeye hazır mısınız?” Normal şartlarda çoğu insan böyle bir soruya “Hayır” diye cevap verir. Bu bize ne gösterir? Karşılaştığımız zorluklara ve sıkıntılara rağmen hepimizin içindeki doğal arzu yaşamaktır. Kutsal Kitap Tanrı’nın insanları yaşama isteğiyle yarattığını öğretir. Hatta Yaratıcımızın ‘onların yüreğine sonsuzluğu koyduğunu’ söyler (Vaiz 3:11).

Peki bugün neden hiçbir insan sonsuza dek yaşamıyor? Tanrı bu durumu düzeltmek için herhangi bir şey yaptı mı? Kutsal Kitabın verdiği cevaplar İsa’nın acı çekerek ölmesiyle doğrudan bağlantılıdır. Bunları öğrenmek bize ümit verir.

Kutsal Yazıların Başlangıç kitabının ilk üç bölümünde Tanrı’nın ilk insan çifti Âdem ve Havva’ya sonsuz yaşam ümidi sunduğunu ve bunu elde edebilmek için ne yapmaları gerektiğini onlara söylediğini okuruz. Ardından kayıt onların Tanrı’ya itaatsizlik ederek bu ümidi nasıl kaybettiklerini anlatır. Bu olaylar o kadar basit bir dille anlatılmıştır ki, bazı kişiler bu kaydı ciddiye almıyor çünkü bunun bir efsane olduğunu düşünüyor. Fakat İncil kayıtları gibi Başlangıç kitabı da güvenilir tarihsel bir kayıtta bulunması gereken tüm özelliklere sahiptir. *

Âdem’in itaatsizliğinin sonucu ne oldu? Kutsal Kitap şöyle der: “Günah bir insan [Âdem] aracılığıyla ve ölüm günah aracılığıyla dünyaya girdi, ölüm de tüm insanlara geçti; çünkü hepsi günah işledi” (Romalılar 5:12). Âdem Tanrı’ya itaatsizlik ederek günah işledi. Bu yüzden sonsuz yaşam ümidini kaybetti ve sonunda öldü. Âdem’in soyundan geldiğimiz için onun günahkâr durumu kalıtım yoluyla bizlere de geçti. Bu nedenle hepimiz hastalanmaya, yaşlanmaya ve ölmeye mahkûmuz. Ölümün nedeni hakkındaki bu açıklama, bugün kalıtım hakkında bildiklerimizle de uyum içindedir. Peki Tanrı bu durumu düzeltmek için bir şey yaptı mı?

Tanrı, Âdem’in tüm soyu adına kaybettiği şeyin bedelini ödemek, yani insanların sonsuz yaşam ümidini yeniden kazanmasını sağlamak için bir düzenleme yaptı. Peki bu nasıl bir düzenlemeydi?

Kutsal Kitap “Günahın ödediği ücret ölümdür” der (Romalılar 6:23). Başka sözlerle ölüm, günahın sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Âdem günah işlediği için öldü. Benzer şekilde biz de günah işlediğimiz için günahın ücretini ödemeye, yani ölmeye mahkûmuz. Her ne kadar hepimiz günahkâr durumda doğmuş olsak da bu bizim suçumuz değildi. Bu nedenle bizi çok seven Yaratıcımız günahlarımızın ücretini ödemesi için İsa Mesih’i gönderdi. Peki İsa günahlarımızın ücretini nasıl ödedi?

Günah ve ölümü kusursuz bir insanın, Âdem’in itaatsizliği yüzünden miras aldık; dolayısıyla bizi bu yükten ancak ölene dek itaatli kalacak kusursuz bir insan kurtarabilirdi. Kutsal Kitap bu durumu şöyle açıklar: “Bir insanın [Âdem’in] itaatsizliğiyle birçokları günahkâr duruma düştüğü gibi, bir kişinin [İsa’nın] itaatiyle de birçokları doğru duruma getirilecekler” (Romalılar 5:19). Evet, İsa gökteki yaşamını bırakıp yeryüzüne geldi ve kusursuz bir insan * olarak yaşayıp bizim için öldü. Bu düzenleme sayesinde Tanrı’nın gözünde doğru bir duruma gelebilir ve sonsuz yaşam ümidini elde edebiliriz.

İsa’nın ölmesi gerçekten şart mıydı? Mutlak Güce Sahip Tanrı Âdem’in soyunun sonsuza dek yaşamasını sağlamak için, günahla ilgili koyduğu kanunu değiştiremez miydi? O’nun tabii ki bunu yapmaya yetkisi vardı. Fakat Yaratıcının böyle bir şey yapması Kendi koyduğu kanunu göz ardı etmesi anlamına gelirdi. O, günahın ücretinin ölüm olduğunu açıkça belirtmişti. Bu yok sayılabilecek ya da keyfi nedenlerle değiştirilebilecek önemsiz bir kanun değildi. Gerçek adalet bu kanuna uymayı gerektiriyordu (Mezmur 37:28).

Tanrı bu meseleyi ele alırken adaleti bir kenara bıraksaydı, insanlar başka durumlarda da O’nun adil davranacağından kuşku duyabilirlerdi. Örneğin şöyle sorabilirlerdi: “Tanrı, Âdem’in soyundan  kimlerin sonsuza dek yaşamaya yeterli olduğuna karar verirken adil davranacak mı? Acaba verdiği vaatleri yerine getirecek mi?” Tanrı’nın bizim kurtuluşumuz için uğraşırken adalete bağlı kalması her zaman doğru olanı yapacağına dair bir güvencedir.

Yaratıcımız, İsa’nın canını vererek sağladığı fidye aracılığıyla yeryüzündeki cennette sonsuza dek yaşama ümidine sahip olmamızı mümkün kıldı. Yuhanna 3:16’da İsa’nın şu önemli sözleri kayıtlıdır: “Tanrı dünyayı öyle sevdi ki, biricik oğlunu verdi; ona iman eden hiç kimse yok olmasın, hepsi sonsuz yaşama sahip olsun diye bunu yaptı.” Dolayısıyla İsa’nın ölümü Tanrı’nın kusursuz adaletinin, daha da önemlisi insanlığa duyduğu büyük sevginin bir ifadesidir.

Peki İsa’nın neden İncil kayıtlarında anlatıldığı gibi acılar çekerek ölmesi gerekiyordu? Şeytan sınavlar karşısında insanların Tanrı’ya sadık kalamayacağını iddia etmişti. İsa bu zor sınava dayanarak ve sonuna dek sadık kalarak Şeytan’ın bu iddiasını tamamen çürütmüş oldu (Eyüp 2:4, 5). Şeytan kusursuz biri olan Âdem’in günah işlemesine neden olduğunda bu iddia belki de doğru gibi görünmüştü. Fakat Âdem’le eşit durumda olan İsa çektiği dayanılmaz acılara rağmen sadakatini korudu (1. Korintoslular 15:45). Böylece o, isteseydi Âdem’in de Tanrı’ya sadık kalabileceğini kanıtlamış oldu. İsa sınavlara dayanarak hepimize izleyebileceğimiz bir örnek bıraktı (1. Petrus 2:21). Tanrı ölene dek itaatini koruyan İsa’yı gökte ölümsüz yaşamla ödüllendirdi.

İsa gerçekten de yeryüzünde yaşadı ve öldü. O bu sayede sonsuz yaşama giden yolu açmış oldu. Siz de sonsuza dek yaşamak istiyor musunuz? İsa bunun için ne yapmamız gerektiğini şu sözlerle anlattı: “Sonsuz yaşama kavuşmak için, tek gerçek Tanrı olan Seni ve gönderdiğin İsa Mesih’i tanımaları gerekir” (Yuhanna 17:3).

Bu dergiyi yayımlayanlar olarak sizi gerçek Tanrı Yehova ve İsa peygamber hakkında daha fazla bilgi almaya davet ediyoruz. Yehova’nın Şahitleri bu konuda size seve seve yardım edecektir. İnternet sitemiz www.mt711.com’u ziyaret ederek de birçok yararlı bilgiye ulaşabilirsiniz.