БӘЛКӘ, сиз дә доғма бир инсаны итирмисиниз. Јәгин о заман һиссләриниз бир-биринә гарышыб, бир тәрәфдән кәдәр, тәнһалыг сизи чулғајыб, диҝәр тәрәфдән өзүнүзү аҹиз һисс етмисиниз. Бәлкә дә, ҝаһ гәзәбләнмисиниз, ҝаһ виҹдан әзабы чәкмисиниз, ҝаһ да үрәјинизә горху һаким кәсилиб. Дүшүнмүсүнүз ки, ҝөрәсән, бундан сонра јашамаға дәјәр?

Бир шејә әмин олун ки, нә гәдәр узун сүрсә дә, кәдәрләнмәк инсанын зәиф характерли олдуғуну ҝөстәрмир. Бу, мәрһумун сизин үчүн нә гәдәр әзиз олдуғуна дәлаләт едир. Бәс кәдәрин, гисмән дә олса, сәнҝимәси үчүн нә етмәк олар?

Сизә елә ҝәлә биләр ки, гәлбиниздәки ағры һеч вахт динмәјәҹәк. Анҹаг нөвбәти мәсләһәтләр сизә тәскинлик тапмаға көмәк едә биләр.

ӨЗҮНҮЗӘ ВАХТ ВЕРИН

Һәрә дәрди бир ҹүр чәкир. Тохтамаг үчүн киминә аз вахт, киминә чох вахт лазым олур. Һәр неҹә олса да, инсан ағлајанда үрәји бошалыр. Мәгаләнин әввәлиндә ады чәкилән Ванесса дејир: «Мән елә һеј ағлајырдым. Ағлајанда үрәјим раһатлашырды». Баҹысыны гәфил итирән Софиа дејир: «Һәр дәфә о јадыма дүшәндә, гәлбимдә  елә шиддәтли ағры гопур ки, санки јараны ачыб тәмизләјирләр. Бу ағрыја дөзә билмирәм. Амма баша дүшүрәм ки, јара белә-белә сағалыр».

ДӘРДИНИЗИ ИЧИНИЗДӘ САХЛАМАЈЫН

Ајдындыр ки, бәзән инсан тәк галмаг истәјир. Амма бу дәрд ағыр јүкдүр, ону тәкбашына дашымајын. Атасыны итирән он једди јашлы Ҹејрид дејир: «Мән һиссләрими бөлүшүрдүм. Дүздүр, нәләр кечирдијими там ајдын ифадә едә билмирдим, амма, ән азындан, данышыб үрәјими бошалдырдым». Биринҹи мәгаләдә ады чәкилән Ҹени бунун диҝәр бир фајдасыны гејд едир: «Киминләсә данышанда хејли тохтајырдым. Ҝөрүрдүм ки, мәни баша дүшүрләр. О заман өзүмү тәнһа һисс етмирдим».

КӨМӘКДӘН ҮЗ ЧЕВИРМӘЈИН

Бир һәким дејир: «Итки үз вермиш адам илк сарсынты дөврүндә достларынын вә гоһумларынын көмәјини гәбул едәндә кәдәрин нөвбәти фазаларыны нисбәтән асанлыгла кечирә билир». Достларыныза нәдә көмәјә еһтијаҹыныз олдуғуну дејин. Тәбии ки, онлар сизә көмәк етмәк истәјирләр, амма, ола билсин, билмирләр нәјә еһтијаҹыныз вар (Мәсәлләр 17:17).

АЛЛАҺА ЈАХЫНЛАШЫН

Тина дејир: «Јолдашым хәрчәнҝ хәстәлијиндән вәфат етди. Үрәк сирдашымы итирәндән сонра сөзүмү-сөһбәтими Аллаһа дејирдим. Һәр ҝүн сәһәр Она јалварырдым ки, мәнә бу ҝүнү баша вурмаға көмәк етсин. Аллаһ мәнә һеч ағлыма ҝәлмәјән шејләрдә дә көмәк едирди». Ијирми ики јашында анасыны итирән Тарша дејир: «Тәсәллини һәр ҝүн Мүгәддәс Китабы охумагла тапырдым. Орадан охудугларымы фикирләшәндә үрәјимә су сәпилирди».

ДИРИЛМӘНИ ТӘСӘВВҮРҮНҮЗДӘ ҸАНЛАНДЫРЫН

Тина дејир: «Тәзә-тәзә дирилмә үмиди мәнә һеч ҹүр тәскинлик вермирди. Мән јолдашымы истәјирдим, балаларым аталарыны истәјирди. Онун јохлуғуна дөзмәк чәтин иди. Анҹаг инди үстүндән дөрд ил кечиб. Инди дирилмә үмидиндән бәрк-бәрк јапышмышам. Бу үмид мәним үчүн гаранлыг дүнјада ишыг кимидир. Мән јолдашымы јенидән ҝөрәҹәјими тәсәввүрүмдә ҹанландыранда үрәјим раһатлыг тапыр, севинҹим ашыб-дашыр».

Сөзсүз ки, үрәјиниздәки кәдәр тез бир заманда сәнҝимәјәҹәк. Буна бахмајараг, Ванессанын сөзләри сизә тәскинлик верә биләр. О дејир: «Адама елә ҝәлир ки, бу изтираблар һеч вахт кечиб ҝетмәјәҹәк, амма белә дејил, вахт кечдикҹә инсан өзүнә ҝәлир».

Унутмајын, гәлбиниздәки бошлуғун јерини һеч нә долдурмаса да, јашамаға дәјәр. Аллаһын көмәјилә, сиз јенә дә инсанларла меһрибан мүнасибәтләрдән зөвг ала биләҹәксиниз, мәналы һәјат сүрәҹәксиниз. Тезликлә исә Аллаһ өлүләри дирилдәҹәк. О истәјир ки, сиз итирдијиниз әзиз адама јенидән говушасыныз. О заман үрәјиниздәки јара әбәдилик сағалаҹаг!