Հովհաննես 3։1-36
3 Փարիսեցիների մեջ մի մարդ կար Նիկոդեմոս+ անունով, որը հրեաների իշխաններից էր։
2 Նա գիշերով Հիսուսի մոտ եկավ+ ու ասաց. «Ռաբբի՛+, մենք գիտենք, որ դու՝ որպես ուսուցիչ+, Աստծու կողմից ես եկել+, որովհետև այն նշանները+, որ դու ես անում, ոչ ոք չի կարող անել, եթե Աստված նրա հետ չլինի»+։
3 Հիսուսը պատասխանեց+. «Ճշմարիտ, ճշմարիտ ասում եմ քեզ. մինչև որ մարդ դարձյալ չծնվի+, չի կարող տեսնել Աստծու թագավորությունը»+։
4 Իսկ Նիկոդեմոսը հարցրեց. «Մարդ ինչպե՞ս կարող է ծնվել, եթե ծեր է։ Մի՞թե նա կարող է երկրորդ անգամ իր մոր արգանդը մտնել ու ծնվել»։
5 Հիսուսը պատասխանեց. «Ճշմարիտ, ճշմարիտ ասում եմ քեզ. մինչև որ մարդ ջրից+ և ոգուց+ չծնվի, չի կարող մտնել Աստծու թագավորություն։
6 Մարմնից ծնվածը մարմին է, իսկ ոգուց ծնվածը՝ ոգի+։
7 Մի՛ զարմացիր, որ քեզ ասացի, թե դուք դարձյալ պետք է ծնվեք+։
8 Քամին+ փչում է այնտեղ, որտեղ ուզում է, և դու լսում ես նրա ձայնը, բայց չգիտես, թե նա որտեղից է գալիս և ուր է գնում։ Այդպես է յուրաքանչյուր մարդ, որ ոգուց է ծնվել»+։
9 Նիկոդեմոսը հարցրեց. «Այդ ինչպե՞ս կարող է լինել»։
10 Հիսուսն էլ պատասխանեց. «Դու Իսրայելի ուսուցիչ ես ու չգիտե՞ս այդ բաները+։
11 Ճշմարիտ, ճշմարիտ ասում եմ քեզ. ինչ որ գիտենք, այն ենք խոսում, և ինչ որ տեսանք, դրա մասին ենք վկայում+, բայց դուք չեք ընդունում մեր տված վկայությունը+։
12 Եթե ես երկրային բաների մասին խոսեցի, և դուք չեք հավատում, ապա ինչպե՞ս կհավատաք, եթե երկնային բաների մասին խոսեմ+։
13 Նաև ոչ մի մարդ չի բարձրացել երկինք+, այլ միայն նա, ով երկնքից իջավ+՝ մարդու Որդին+։
14 Եվ ինչպես որ Մովսեսը օձը+ բարձրացրեց անապատում, այնպես էլ մարդու Որդին պետք է բարձրացվի+,
15 որպեսզի ամեն ոք, ով հավատում է նրան, հավիտենական կյանք ունենա+։
16 Աստված այնքան շատ սիրեց+ աշխարհը, որ իր միածին Որդուն տվեց+, որպեսզի ամեն ոք, ով հավատ է դրսևորում+ նրա հանդեպ, չկործանվի+, այլ հավիտենական կյանք ունենա+։
17 Չէ՞ որ Աստված իր Որդուն աշխարհ ուղարկեց, որ նա ոչ թե դատի+ աշխարհը, այլ որ աշխարհը նրա միջոցով փրկվի+։
18 Ով հավատ է դրսևորում նրա հանդեպ, չի դատվի+, իսկ ով հավատ չի դրսևորում, արդեն իսկ դատվել է, քանի որ չի հավատացել Աստծու միածին Որդու անվանը+։
19 Սա է դատաստան անելու հիմքը, որ լույսը+ աշխարհ եկավ+, բայց մարդիկ խավարը սիրեցին և ոչ թե լույսը+, քանի որ նրանց գործերը չար էին։
20 Նա, ով նողկալի բաներ+ է անում, ատում է լույսը և չի գալիս դեպի լույսը, որպեսզի իր գործերը չբացահայտվեն+։
21 Բայց ով անում է այն, ինչ ճիշտ է, գալիս է դեպի լույսը+, որպեսզի երևա, որ իր գործերը Աստծու կամքի համաձայն են կատարվել»։
22 Այս ամենից հետո Հիսուսն իր աշակերտների հետ գնաց Հրեաստան։ Որոշ ժամանակ նա այնտեղ մնաց նրանց հետ և մկրտում էր+։
23 Իսկ Հովհաննեսը+ մկրտում էր Սաղիմի մոտ՝ Այենոնում, քանի որ այնտեղ շատ ջուր+ կար, և մարդիկ գալիս էին ու մկրտվում+,
24 որովհետև Հովհաննեսը այդ ժամանակ դեռ չէր բանտարկվել+։
25 Եվ Հովհաննեսի աշակերտների ու մի հրեայի միջև մաքրման+ վերաբերյալ վեճ ծագեց։
26 Նրանք եկան Հովհաննեսի մոտ ու ասացին. «Ռաբբի՛, նայի՛ր, այն մարդը, որ Հորդանանի այն կողմում քեզ հետ էր, և որի մասին դու վկայեցիր+, մկրտում է, և բոլորը նրա մոտ են գնում»+։
27 Հովհաննեսը պատասխանեց. «Մարդ չի կարող որևէ բան ստանալ, եթե երկնքից տրված չլինի իրեն+։
28 Դուք ինքներդ եք վկայում ինձ, որ ասացի, թե ես Քրիստոսը չեմ+, այլ նրանից առաջ եմ ուղարկվել+։
29 Ով հարս ունի, նա է փեսան+։ Սակայն փեսայի ընկերը, երբ կանգնում է նրա մոտ ու լսում է նրա ձայնը, անչափ ուրախանում է։ Ուստի իմ ունեցած այս ուրախությունը լիակատար է+։
30 Նա պետք է աճի, իսկ ես պետք է նվազեմ»։
31 Ով վերևից է գալիս, վեր է ամենքից+։ Ով երկրից է, երկրից է և երկրային բաների մասին է խոսում+։ Ով երկնքից է գալիս, վեր է ամենքից+։
32 Ինչ որ նա տեսավ ու լսեց, դրա մասին է վկայում+, բայց ոչ ոք չի ընդունում նրա վկայությունը+։
33 Ով ընդունեց նրա վկայությունը, իր կնիքը դրեց, որ Աստված ճշմարիտ է+։
34 Նա, ում Աստված ուղարկեց, Աստծու խոսքերն է խոսում+, քանի որ Աստված իր ոգին խնայելով չի տալիս+։
35 Հայրը սիրում է+ Որդուն և ամեն բան նրա ձեռքն է տվել+։
36 Ով հավատում է+ Որդուն, հավիտենական կյանք ունի+։ Իսկ ով չի հնազանդվում Որդուն, կյանքը չի տեսնի+, այլ Աստծու զայրույթը մնում է նրա վրա+։
