NOONG nasa lupa si Jesus, lubusan niyang naipakita kung ano ang personalidad at pamamaraan ng kaniyang Ama. Sinabi niya: ‘Wala akong ginagawang anuman sa sarili kong pagkukusa; kundi kung ano ang itinuro sa akin ng Ama, ito ang sinasalita ko. Lagi kong ginagawa ang mga bagay na kalugud-lugod sa kaniya.’ (Juan 8:28, 29; Colosas 1:15) Kaya kung isasaalang-alang natin ang pakikitungo ni Jesus sa mga babae, mauunawaan natin ang pangmalas ng Diyos sa kanila at ang inaasahan Niyang pakikitungong gagawin ng ibang tao sa kanila.

Batay sa mga ulat ng Ebanghelyo, inamin ng ilang iskolar na ang pangmalas ni Jesus sa mga babae ay ibang-iba sa pangmalas ng mga tao noong isulat ang mga Ebanghelyo. Sa anong paraan? Ang kaniya bang mga turo ay nagdudulot pa rin ng kalayaan sa mga babae sa ngayon?

Malinis ang pangmalas ni Jesus sa mga babae. Para sa mga Judiong lider ng relihiyon, ang pakikisama sa di-kasekso ay hahantong lang sa kahalayan. Dahil tukso raw ang mga babae, hindi  sila pinapayagang makipag-usap sa mga lalaki sa pampublikong lugar o lumabas nang walang belo. Sa kabaligtaran naman, pinayuhan ni Jesus ang mga lalaki na supilin ang kanilang mga pagnanasa at pakitunguhan ang mga babae nang may dignidad, sa halip na ibukod sila.​—Mateo 5:28.

Sinabi rin ni Jesus: “Ang sinumang dumiborsiyo sa kaniyang asawang babae at mag-asawa ng iba ay nangangalunya laban sa kaniya.” (Marcos 10:11, 12) Kung gayon, hindi siya sang-ayon sa laganap na turo ng mga rabbi na nagpapahintulot sa mga lalaki na diborsiyuhin ang kanilang asawa “sa bawat uri ng saligan.” (Mateo 19:3, 9) Ang pangangalunya laban sa asawang babae ay di-pamilyar sa karamihan ng mga Judio. Itinuturo kasi ng kanilang mga rabbi na hindi kailanman masasabing nangangalunya ang mga asawang lalaki​—ang babae lang ang nagkakasala ng pagtataksil! Ayon sa isang reperensiya sa Bibliya, “nang bigyan ni Jesus ang asawang lalaki ng moral na obligasyong gaya ng sa asawang babae, itinaas niya ang estado at dignidad ng mga babae.”

Epekto ng kaniyang mga turo sa ngayon: Sa mga pulong ng kongregasyong Kristiyano ng mga Saksi ni Jehova, ang mga babae ay malayang nakikisalamuha sa mga lalaki. Gayunman, hindi sila nangangambang baka pakitunguhan sila nang may malisya dahil itinuturing ng mga lalaking Kristiyano ang ‘matatandang babae bilang mga ina, ang mga nakababatang babae bilang mga kapatid na babae nang may buong kalinisan.’​—1 Timoteo 5:2.

Tinuruan ni Jesus ang mga babae. Kabaligtaran ng laganap na turo ng mga rabbi na naging sanhi ng pagiging ignorante ng mga babae, tinuruan ni Jesus ang mga babae at hinimok silang sabihin ang kanilang opinyon. Nang hindi ipagkait ni Jesus kay Maria ang kagalakang matuto, ipinakita niyang hindi lang para sa kusina ang isang babae. (Lucas 10:38-42) Nakinabang din sa turo ni Jesus ang kapatid ni Maria na si Marta. Makikita ito sa kaniyang mga sagot kay Jesus nang mamatay si Lazaro.​—Juan 11:21-27.

Mahalaga kay Jesus ang opinyon ng mga babae. Naniniwala noon ang karamihan sa mga babaing Judio na ang susi sa kaligayahan ay ang pagkakaroon ng isang mahusay na anak na lalaki, at kung maaari, isang propeta. Nang sumigaw ang isang babae: “Maligaya ang bahay-bata na nagdala sa iyo!” sinamantala ni Jesus ang pagkakataong sabihin sa kaniya ang isang mas mahalagang bagay. (Lucas 11:27, 28) Nang sabihin ni Jesus sa babae na mas mahalaga ang pagsunod sa Diyos, ipinakita niyang may higit pang magagawa ang mga babae kaysa sa tradisyonal na papel nila.​—Juan 8:32.

Epekto ng kaniyang mga turo sa ngayon: Sa panahon ng pulong, pinakikinggan ng mga guro sa kongregasyong Kristiyano ang komento ng mga babae. Nirerespeto nila ang may-gulang na mga babae sa pagiging “mga guro ng kabutihan.” (Tito 2:3) Naniniwala rin sila sa kakayahan ng mga babae na mangaral ng mabuting  balita ng Kaharian ng Diyos.​—Awit 68:11; tingnan ang kahong  “Pinagbawalan ba ni Apostol Pablo ang mga Babae na Magsalita?” sa pahina 9.

Nagmalasakit si Jesus sa mga babae. Noong panahon ng Bibliya, mas mahalaga ang anak na lalaki kaysa sa babae. Ganiyan din ang pangmalas ng Talmud sa pagsasabi: “Maligaya siya na ang mga anak ay lalaki, at sa aba niya na ang mga anak ay babae.” Para sa ilang magulang, ang babae ay pabigat​—kailangan nila siyang ihanap ng mapapangasawa at kailangan nilang magbigay ng dote, at hindi nila siya maaasahan sa kanilang pagtanda.

Ipinakita ni Jesus na ang buhay ng batang babae ay kasinghalaga ng sa batang lalaki​—binuhay niyang muli ang anak na babae ni Jairo, gayundin ang anak na lalaki ng isang balo sa Nain. (Marcos 5:35, 41, 42; Lucas 7:11-15) Matapos pagalingin ang isang babaing “may espiritu ng panghihina sa loob ng labingwalong taon,” tinawag siya ni Jesus na “anak ni Abraham,” pananalitang halos wala sa mga akdang Judio. (Lucas 13:10-16) Sa paggamit ng pananalitang ito, hindi lang ipinakita ni Jesus na ang babaing iyon ay kasinghalaga ng sinumang tao, kundi kinilala rin niya ang malaking pananampalataya nito.​—Lucas 19:9; Galacia 3:7.

Epekto ng kaniyang mga turo sa ngayon: May kasabihan sa Asia: “Ang pagpapalaki sa anak na babae ay parang pagdidilig sa hardin ng kapitbahay.” Ang mga mapagmahal na ama ay hindi dapat maimpluwensiyahan ng ganiyang ideya. Sa halip, dapat nilang pangalagaang mabuti ang lahat ng kanilang anak, lalaki man o babae. Tinitiyak ng mga magulang na Kristiyano na mapag-aral ang lahat ng kanilang anak at mapangalagaan ang kalusugan ng mga ito.

Nagtiwala si Jesus sa mga babae. Sa mga hukumang Judio, ang testimonya ng babae ay katumbas lang ng testimonya ng alipin. Sinabi ni Josephus, isang istoryador noong unang siglo: “Hindi dapat tumanggap ng anumang ebidensiya mula sa mga babae dahil hindi sila mapagkakatiwalaan.”

Sa kabaligtaran, pinili ni Jesus ang mga babae para maging saksi sa kaniyang pagkabuhay-muli. (Mateo 28:1, 8-10) Bagaman nakita mismo ng tapat na mga babaing ito ang pagpatay at paglilibing sa kanilang Panginoon, hindi pa rin sila agad pinaniwalaan ng mga apostol. (Mateo 27:55, 56, 61; Lucas 24:10, 11) Pero dahil ang binuhay-muling si Kristo ay unang nagpakita sa mga babae, ipinahihiwatig nito na itinuring niyang karapat-dapat din silang maging saksi gaya ng iba niyang mga alagad.​—Gawa 1:8, 14.

Epekto ng kaniyang mga turo sa ngayon: Sa mga kongregasyon ng mga Saksi ni Jehova, ang mga lalaking may responsibilidad ay nagpapahalaga sa obserbasyon ng mga babae. Ang mga  Kristiyanong asawang lalaki naman ay ‘nag-uukol ng karangalan’ sa kanilang asawa, anupat nakikinig na mabuti sa kanila.​—1 Pedro 3:7; Genesis 21:12.

Kapag tinutularan ng mga lalaki si Kristo, ang mga babae ay nabibigyan ng respeto at kalayaan, gaya ng orihinal na layunin ng Diyos para sa kanila. (Genesis 1:27, 28) Sa halip na ituring nilang nakahihigit sila sa mga babae, ang mga Kristiyanong asawang lalaki ay nagpapagabay sa mga simulain ng Bibliya, na nagpapasaya naman sa kani-kanilang asawa.​—Efeso 5:28, 29.

Nang mag-aral ng Bibliya si Yelena, hindi alam ng iba na pinagmamalupitan siya ng kaniyang asawa. Lumaki siya sa isang marahas na kapaligiran, kung saan karaniwan nang kinikidnap ng lalaki ang gusto niyang maging asawa at kung saan karaniwan na ang pananakit. “Napalakas ako ng aking natutuhan sa Bibliya,” ang sabi ni Yelena. “Nalaman kong mayroon palang nagmamahal, nagpapahalaga, at nagmamalasakit sa akin. Naunawaan ko rin na kung mag-aaral ng Bibliya ang aking asawa, magbabago ang pagtrato niya sa akin.” Natupad ang pangarap niya nang pumayag ang asawa niyang makipag-aral ng Bibliya at magpabautismo bilang Saksi ni Jehova. “Nakokontrol na niya ang kaniyang sarili,” ang sabi ni Yelena. “Natutuhan naming magpatawad sa isa’t isa.” Ano ang konklusyon niya? “Talagang natulungan ako ng Bibliya na madamang ako’y pinahahalagahan at pinoproteksiyunan ng aking asawa.”​—Colosas 3:13, 18, 19.

Hindi lang si Yelena ang may ganitong karanasan. Milyun-milyong babaing Kristiyano ang maligaya dahil sila at ang kani-kanilang asawa ay parehong nagsisikap na magkapit ng mga simulain ng Bibliya. Nakadarama sila ng respeto, kaaliwan, at kalayaan sa pakikipagsamahan sa mga kapuwa nila Kristiyano.​—Juan 13:34, 35.

Alam ng mga lalaki at babaing Kristiyano na sila ay makasalanan at di-perpekto. Pero kung magiging malapít sila sa kanilang maibiging Diyos at Ama, si Jehova, magkakaroon sila ng pag-asang ‘mapalaya’ mula sa pagiging makasalanan at di-perpekto, at naniniwala silang makakamit nila ang tunay na buhay. Napakaganda ngang pag-asa para sa mga lalaki at babae sa ilalim ng pangangalaga ng Diyos!​—Roma 8:20, 21.