Бу соал көп адәмләрни қизиқтуриду. Болупму йеқинлиримиздин айрилғанда, немишкә адәмләр өлиду дегән соал һәққидә ойлаймиз. Муқәддәс китапта: «Өлүмни туғдуридиған нәштәр — гуна»,— дәп йезилған (Коринтлиқларға 1-хәт 15:56).

Немишкә адәмләрниң һәммиси гуна қилиду вә өлиду?

 Биринчи адәмләр, Адәм ата билән Һава ана Худаға қарши гуна қилғанлиғи үчүн һаятидин айрилди (Яритилиш 3:17—19). Худа «һаятниң мәнбәси» болғачқа, Униңға қарши чиқиш — өлүмниң ялғуз сәвәвидур (Зәбур 36:9; Яритилиш 2:17).

 Адәм ата гунани һәммә әвлатлириға мирас қалдурди. Муқәддәс китапта: «Шуңлашқа гуна бир адәм арқилиқ һәм гуна арқилиқ өлүм дунияға кирди һәм шундақларчә, өлүм барлиқ адәмләргә өтти, чүнки һәммиси гуна қилған болди»,— дәп ейтилған (Римлиқларға 5:12). Барлиқ адәмләр гунакар болғанлиқтин, һәммиси өлиду (Римлиқларға 3:23).

Өлүм қандақларчә йоқ қилиниду?

 Худа өлүмни мәңгү йоқ қилидиғанлиғини вәдә қилған (Йәшая 25:8). Өлүмни йоқ қилиш үчүн, униң дәсләпки сәвәви, гунани, йоқ қилиш керәк. Худа бу вәдисини инсанларниң гунасини өзигә алған Әйса Мәсиһ арқилиқ әмәлгә ашуриду (Йоһан 1:29; Йоһанниң 1-хети 1:7).