ЛУЗИА СОЛ АЈАГДАН ӘЛИЛДИР. О, кичик јашларында синир системини зәдәләјән јүксәк јолухуҹу хәстәлијә, полиомиелит хәстәлијинә јолухду. 16 јашы оланда мүдирәси Лузиаја демишди ки, «Аллаһ сәни ифлиҹлә ҹәзаландырыб, чүнки ананын сөзүнә бахмырсан, ону сајмырсан». Илләр кечсә дә, Лузиа бу сөзләрин ону неҹә јараладығыны һәлә дә унуда билмир.

ДАМАРИС БЕЈИН ХӘРЧӘНҜИ ОЛДУҒУНУ ӨЈРӘНӘНДӘ атасы ондан сорушур: «Нә етмисән ки, бу, сәнин башына ҝәлиб? Јәгин нәсә пис бир иш ҝөрмүсән, она ҝөрә Аллаһ сәни ҹәзаландырыр». Атасынын бу сөзләри Дамариси бәрк сарсытмышды.

Хәстәликләрин Аллаһын ҹәзасы олдуғу фикри артыг мин илләрдир ки мөвҹуддур. Бир китаба әсасән, Иса пејғәмбәрин дөврүндә чохлары инанырды ки, «хәстәлик ја хәстә инсанын өзүнүн, ја да гоһумларынын төрәтдији ҝүнаһа ҝөрә ҝөндәрилән ҹәзадыр» («Manners and Customs of Bible Lands»). Орта әсрләрдә дә «бәзи инсанлар дүшүнүрдү ки, Аллаһ онларын ҝүнаһларына ҝөрә өлүмҹүл хәстәликләр ҝөндәрир» («Medieval Medicine and the Plague»). Бу о демәкдирми ки, XIV әсрдә Авропада милјонларла инсанын өлүмүнә сәбәб олан вәба хәстәлији Аллаһын пис инсанлара чыхардығы һөкмдүр? Јохса тибб тәдгигатчыларынын гәнаәтә ҝәлдији кими садәҹә бактериал инфексијанын нәтиҹәсидир? Ола билсин, бәзиләриндә суал јараныр: «Доғруданмы, Аллаһ инсанлара ҝүнаһларынын ҹәзасыны чәкдирмәк үчүн хәстәлик ҝөндәрир?» *

ДҮШҮНҮН: Хәстәлик вә әзаб-әзијјәт Аллаһын ҹәзасы олсајды, онда нәјә ҝөрә Иса пејғәмбәр хәстәләрә шәфа верирди? Мәҝәр бу, Аллаһын һагг-әдаләтинә гаршы чыхмаға бәрабәр олмазды?! (Мәтта 4:23, 24). Иса пејғәмбәр гәтијјән Аллаһын ишләринә зидд давранмырды. О демишди: «Мән һәмишә Онун бәјәндији ишләри ҝөрүрәм» вә «һәр шеји Атамын мәнә бујурдуғу кими едирәм» (Јәһја 8:29; 14:31).

Мүгәддәс Китабда дејилир ки, Јеһова «наһаг иш ҝөрмәјән» Аллаһдыр (Ганунун тәкрары 32:4). Аллаһ һеч вахт тәјјарәдә олан бир инсаны ҹәзаландырмаг үчүн јүзләрлә ҝүнаһсыз инсанын өлүмүнә сәбәб олан гәзаја јол вермәз. Һагг-Тааланын әдаләтинә шәкк-шүбһә етмәјән Ибраһим пејғәмбәр Аллаһа демишди: «Ола билмәз ки, Сән... салеһ адамы шәр адамла бир јердә мәһв едәсән». Ону да демишди ки, «бу мүмкүн дејил» (Јарадылыш 18:23, 25). Мүгәддәс Китабын башга бир јериндә исә дејилир: «Аллаһ гәтијјән пислик етмәз, Гүдрәт Саһиби һагсызлыг етмәз!» (Әјјуб 34:10—12).

Чәкдијимиз әзаблар һансыса ҝүнаһымыза ҝөрә алдығымыз илаһи ҹәза дејил. Иса пејғәмбәр бу мәсәләјә ајдынлыг ҝәтирмишди. Бир дәфә о вә шаҝирдләри анаданҝәлмә кор адама раст ҝәләндә шаҝирдләри ондан сорушмушдулар: «Рабби, бу адам нијә кор доғулуб? Бу, онун өз ҝүнаһына ҝөрәдир, јохса валидејнләринин?» Иса пејғәмбәр белә ҹаваб вермишди: «Нә өз ҝүнаһына ҝөрәдир, нә дә валидејнләринин. Бу ондан өтрүдүр ки, онун бу һалында инсанлар Аллаһын ишләринин шаһиди олсунлар» (Јәһја 9:1—3).

Инсанлар арасында ҝениш јајылмыш јанлыш тәсәввүрләри нәзәрә алсаг, чох јәгин ки, Иса пејғәмбәр шаҝирдләринә бу сөзләри дејәндә онлар тәәҹҹүбләнмишдиләр. Иса тәкҹә кор адамын ҝөзләрини ачмады, һәм дә бу мөҹүзә илә инсанлар арасында јајылмыш јанлыш фикри, «әзаблар Аллаһын ҹәзасыдыр» фикрини алт-үст  етди (Јәһја 9:6, 7). Әзабларын Аллаһдан олмадығыны билмәк бу ҝүн ҹидди хәстәликдән әзијјәт чәкән инсанлара гәлб раһатлығы верә биләр.

Мүгәддәс Китабдан сечилмиш ајәләр

• «Аллаһ һеч кәси писликлә сынамыр вә Онун Өзүнү дә писликлә сынамаг мүмкүн дејил» (ЈАГУБ 1:13). Әсрләрдир бәшәријјәти өз ағушуна алан бәлалар, хәстәлик, ағры-аҹы, өлүм тезликлә јер үзүндән јох едиләҹәк.

• Иса пејғәмбәр «бүтүн хәстәләри сағалтды» (МӘТТА 8:16). Иса пејғәмбәр ондан шәфа диләјән һәр кәси сағалтмагла ҝөстәрди ки, Аллаһын Падшаһлығы бүтүн дүнјада һансы ишләри һәјата кечирәҹәк.

• «О, [Аллаһ] онларын ҝөзләриндән бүтүн јашлары силәҹәк. Артыг өлүм олмајаҹаг. Нә дәрд, нә фәрјад, нә дә ағры олмајаҹаг, чүнки әввәлки шејләр кечиб ҝетди» (ВӘҺЈ 21:3—5).

Бәс онда инсанлар нијә бу гәдәр ағры-аҹы чәкир? Әсрләрдир инсанлары бу суал нараһат едир. Әзаблар Аллаһдан дејилсә, бәс кимдәндир? Бу суаллара нөвбәти мәгаләдә ҹаваб тапа биләрсиниз.